Współodczuwanie

Współodczuwanie – dzielenie emocji z drugą osobą

Współodczuwanie, czyli pewna umiejętność rozumienia i odczuwania uczuć, a także emocji drugiej osoby, powszechnie zwana empatią. Rozróżniamy empatię emocjonalną, gdy współodczuwamy emocje oraz empatię poznawczą, gdy jesteśmy w stanie zrozumieć myślenie drugiej osoby. Tak więc współodczuwanie = empatia, lecz współodczuwanie często mylone jest ze współczuciem. Jednak są to dwa różne pojęcia. Współczucie to stan emocjonalny, gdy współczujemy drugiej osobie stanu w jakim się znalazła, bez większego angażowania się w dane uczucia, a współodczuwanie to proces odczuwania tego samego co druga osoba. Empatia też nie zawsze jest tożsama ze współodczuwaniem. Często empatia może ograniczyć się jedynie do rozpoznawania emocji u innych, z kolei współodczuwanie to całkowicie świadomy proces, gdy chcemy w pewien sposób odciążyć emocjonalnie drugiego człowieka. 

Współodczuwanie czasami sprawia, że czujemy się gorzej. Jednak pozytywnie wpływa na osobę z którą współodczuwamy, ponieważ przez to przejmujemy część jej cierpienia na siebie – tym samym dana osoba czuje się akceptowana i nieosamotniona w swoich uczuciach. 

Świadome współodczuwanie to najwyższy stopień empatii. Osoba, która ma zdolność do tego niezwykłego stanu, w niektórych przypadkach może mieć problem z odróżnieniem czy emocje, które odczuwa, są jej własnymi czy osób z którymi przebywa. Należy pamiętać, że współodczuwanie to świadomy proces otwierania się emocjonalnego na drugą osobę. Nie jest to bezwarunkowa konieczność, ale pewna świadoma chęć. 

Różnica pomiędzy współodczuwaniem, a współcierpieniem 

Spektrum doświadczeń ma prostą budowę. Pośrodku i w równowadze znajdują się zdrowe wzorce (Punkt Akurat), wszystko to co jest nadmierne, albo stanowi braki znajduje się w biegunie cienia. Do bieguna cienia należą takie emocje jak cierpienie, ból czy poczucie krzywdy, ponieważ stanowią odstępstwo od stanu równowagi. Wszelkie mechanizmy nadmiarów i braków są regulowane przez naturalne prawa. 

W wyniku utożsamiania współodczuwania ze współcierpieniem, pojawia się ogromne przesunięcie w percepcji. Sprawia ono, że pewna skłonność do cierpienia i nadwrażliwość uznawane są mylnie za wielką empatię, z kolei współcierpienie w bólu traktowane jest jako wielka moralność – podobnie mylnie. 

Zgodnie ze zdrowymi wzorcami, współcierpienie to iluzja autentycznej empatii. Prowadzi to do nadużyć i błędnego spojrzenia na naturalną istotę wrażliwości. W wyniku tego, jako akt empatii postrzegane jest cierpiętnictwo. Cierpienie nie jest w żadnym stopniu dobre, nie jest też wyrazem miłości, lecz bardziej jej braku. 

Empaci – mistrzowie współodczuwania 

Empatia to bardzo wyjątkowa umiejętność, tuż obok asertywności, jest jedną z podstawowych zdolności składających się na inteligencję emocjonalną. Umiejętność ta pozwala idealnie zrozumieć inne osoby, jednocześnie potrafimy współodczuwać ich uczucia i emocje, a dzięki temu możemy też przyjąć ich sposób spojrzenia i myślenia na pewne sprawy. 

Mocno rozwinięta umiejętność współodczuwania, pozwala dostrzegać to co nie jest widoczne dla innych. Nie chodzi tylko o emocje, ale też o ich motywy, pragnienia czy plany na przyszłość. Empaci to osoby świadome stanu emocji u tych z którymi rozmawiają, jeżeli chcą, mogą czuć to samo co rozmówca, lecz musi to być w pełni świadomy proces. 

Według niektórych, współodczuwanie to odczuwanie subtelnych wibracji energetycznych, które emanują z żywych istot. 

Niestety, umiejętność współodczuwania niesie ze sobą także pewne niebezpieczeństwa. Najczęstszą konsekwencją jest całkowite przyjęcie współodczuwanych energii. Nie ma problemu jeżeli chodzi o radość, nadzieję czy szczęście. Niestety, emocje negatywne, stają się pewnym kłopotem. Strach, żal, gniew czy nienawiść przyjęte przez empatów mogą bardzo źle wpływać na ich stan, zwłaszcza gdy empata przyjmuje te wszystkie emocje jako swoje własne. 

Osoby obdarzone współodczuwaniem potrafią nie tylko współodczuwać emocje innych, ale także im realnie pomóc. Są w stanie znaleźć rozwiązania dla trudnych problemów, złagodzić złe nastroje czy rozwiązać powstałe konflikty.