Toksyczna przyjaźń

Toksyczna przyjaźń – objawy

Każdy z nas pragnie nawiązywać bliskie relacje z ludźmi. Każdy z nas ma swoje wyobrażenie o przyjaźni i marzy, by doświadczyć takiej, która przetrwałaby każde zawirowania losu i była trwała aż po kres naszych dni. Zasadniczo jesteśmy istotami stadnymi i tylko nieliczni dobrze potrafią radzić sobie z samotnością. Większość z nas potrzebuje mieć przy sobie kogoś, kto jest dla nas bratnią duszą, komu bezgranicznie ufa i kto nas nie ocenia poprzez pryzmat naszych wad i zalet, z kim rozumiemy się niemal bez słów i przed kim nie musimy udawać kogoś, kim nie jesteśmy w rzeczywistości. Prawdziwa przyjaźń opiera się na bezinteresowności, lojalności, wsparciu, konstrukcyjnej krytyce i wzajemnym inspirowaniu się. Nie ma w niej miejsca na zawiść, zazdrość, poczucia wyższości czy noszenia w sobie urazy.

Są jednak relacje, które trudno określić mianem przyjaźni, choć obie strony uważają, że są dla siebie prawdziwymi przyjaciółmi. W rzeczywistości tylko jedna ze stron daje z siebie wszystko, a druga strona nastawiona jest wyłącznie na branie. Ta strona, która wyłącznie daje, nie jest świadoma faktu, że utknęła w relacji, określanej jako toksyczna przyjaźń.

Jak rozpoznać toksyczną przyjaźń ?

Jak można rozpoznać, czy przyjaźń jest prawdziwa czy też nosi znamiona relacji toksycznej? W toksycznej przyjaźni strona, która daje, nie ma prawa do prywatności i swobody. Całą swoją uwagę musi poświęcać przyjaciółce, jej sprawom i problemom. Toksyczna przyjaciółka nie pozwala nam na zachowanie poczucia intymności i chce znać jak najwięcej szczegółów z naszego życia, nawet takich, których nie chcemy nikomu wyjawiać. Chce za wszelką cenę kontrolować nas, nasze życie, nasze decyzje. Doskonale zna nasze słabości i potrafi je wykorzystywać przeciwko nam w sytuacjach, w których najmniej się tego spodziewamy. Relacje z nią sprawiają, że czujemy się pozbawieni energii i chęci do życia, że po każdym spotkaniu z nią odczuwamy rozdrażnienie i narasta w nas stres. Nie szanuje również naszej prywatności, przywłaszczając sobie nasz rzeczy bez pytania czy odwiedzając nas bez zapowiedni, wpraszając się na typowo rodzinne uroczystości. Zamiast cieszyć się z naszego sukcesu, zaczyna z nami konkurować. Chce czuć się lepszą od nas i często okazuje nam swoją wyższość. Nie możemy liczyć na jej dyskrecję w dochowywaniu naszych tajemnic. Nierzadko obgaduje nas za naszymi plecami, starając się pokazywać nas w jak najgorszym świetle, podważając naszą wartość w oczach innych. W skrajnych przypadkach toksyczna przyjaciółka zaczyna stanowić zagrożenie dla naszego związku i bez skrupułów uwodzi naszego partnera. Nie potrafi cieszyć się naszym szczęściem i dąży do tego, by je zniszczyć. Doskonale manipuluje nie tylko nami, ale również naszymi emocjami, wykorzystując nas do osiągania swoich celów.

Powiedzmy sobie wprost – toksyczna przyjaźń nie ma nic wspólnego z prawdziwą przyjaźnią i jest jedynie iluzją, w jakiej żyje strona, która daje z siebie wszystko i niczego nie otrzymuje w zamian. I nie mam tu na myśli czysto materialnych zysków. Przyjaźń powinna dawać nam poczucie bezpieczeństwa i psychicznego komfortu. Jeśli wiąże się z nieustannym stresem i podważaniem poczucia własnej wartości to nie ma nic wspólnego z przyjaźnią i prędzej czy później pociągnie za sobą nasze rozczarowanie, cierpienie i poczucie krzywdy. Tym większe, że doznamy je ze strony osoby, której ufaliśmy i w której chcieliśmy widzieć swoją bratnią duszę.

Jak zakończyć toksyczną przyjaźń ?

W takiej sytuacji najlepszym rozwiązaniem dla nas będzie zerwanie toksycznej przyjaźni. Możemy jeszcze podjąć próbę ratowania jej poprzez szczerą i otwartą rozmowę, ale jeśli po takiej rozmowie nic się nie zmienia, nie warto tego ciągnąć, zatruwając w ten sposób nie tylko swoje życie, ale również swój umysł. Cena, jaką zapłacimy za toksyczną przyjaźń, może być zbyt wielka i może przekraczać możliwości naszej wytrzymałości psychicznej. Pamiętajmy, że mamy prawo do wybierania sobie osób, które chcemy by były obecne z naszym życiu i nic nie może zmusić nad do kontynuowania relacji, która jedynie nam szkodzi. Tu musi włączyć się nasz instynkt samozachowawczy. Najlepiej zakończyć znajomość poprzez szczerą rozmowę, bez wypominania sobie wszystkiego, bez chowania w sobie urazy. Oczywiście, początkowo będziemy tęsknili za tą osobą, nawet, jeśli mieliśmy świadomość, że była ona dla nas toksyczna, ale z czasem pogodzimy się z tym, że nie łączy nas już z nią głębsza więź. Ważne jest, aby relacje z ludźmi rozwijały nas i sprawiały, że chcemy być lepszymi ludźmi. Jeśli wyniszczają nas emocjonalnie, to nie są warte tego, by je podtrzymywać czy też walczyć o nie.