Hildegarda z Bingen

Hildegarda z Bingen 

Święta Hildegarda, zwana także Hildegardą z Bingen lub Hildegardą von Bingen, zwana była również Sybilą Renu. Urodziła się w 1098 roku w Böckelheim (w Niemczech) – zmarła 17 września 1179 roku w Rupertsberg, niedaleko Bingen. Została kanonizowana 10 maja 2012 roku. Była niemiecką opatką, wizjonerką i kompozytorką. 

Utalentowana poetka i kompozytorka, Hildegarda zebrała 77 swoich wierszy lirycznych, każdy z własną oprawą muzyczną. Jej liczne inne pisma obejmowały życia świętych; dwa traktaty o medycynie i historii naturalnej, odzwierciedlające rzadką w tamtym okresie jakość naukowej obserwacji; oraz obszerną korespondencję, w której można znaleźć dalsze proroctwa i alegoryczne traktaty. Dużo podróżowała po całych Niemczech, ewangelizując duże grupy ludzi na temat jej wizji i wglądów religijnych.

Jako jedna z nielicznych wybitnych kobiet w historii średniowiecznego kościoła, Hildegarda stała się przedmiotem rosnącego zainteresowania w drugiej połowie XX wieku. Jej pisma były szeroko tłumaczone na język angielski; udostępniono kilka nagrań jej muzyki; opublikowano także dzieła beletrystyczne. 

Wizje i dzieła Hildegardy 

Od dziecka miała wizje, w wieku 43 lat skonsultowała się ze spowiednikiem, który z kolei zgłosił sprawę arcybiskupowi Moguncji. Następnie komitet teologów potwierdził autentyczność wizji Hildegardy i wyznaczono mnicha, aby pomógł jej spisać je na piśmie. Ukończona praca składa się z 26 wizji, które są prorocze i apokaliptyczne pod względem formy i traktowania takich tematów jak kościół, relacja między Bogiem a ludzkością oraz odkupienie. Około 1147 roku Hildegarda opuściła Disibodenberg wraz z kilkoma zakonnicami, aby założyć nowy klasztor w Rupertsberg, gdzie nadal korzystała z daru proroctwa i zapisywała swoje wizje na piśmie.

Życie Hildegardy zmieniło się radykalnie, gdy miała czterdzieści dwa lata. Miała wtedy najpotężniejszą wizję, nie tylko świateł i obrazów, ale inspiracji, zrozumienia, zastrzyku wiedzy o znaczeniu Pisma Świętego i całej treści wiary. Otrzymała również polecenie spisania tego, czego się nauczyła. Czując się nierówna w zadaniu, Hildegarda ciężko zachorowała.

Jej spowiednik kazał jej wszystko spisać, a opat sąsiedniego klasztoru zgodził się. Jej choroba ustąpiła i zaczęła pisać po łacinie, co zobaczyła, po łacinie, której nie nauczyła się zbyt dobrze, pracując z Volmarem, który pomagał jej przez następne trzydzieści lat. Jej pierwsze i największe dzieło, Scivias, opowiada w trzech księgach o Bogu i całym jego stworzeniu, o odkupieniu, Kościele i diabłu, a wreszcie o całej historii zbawienia. 

Oprócz setek listów napisała kolejną książkę o życiu moralnym i jego zaletach, dzieło wizjonerskie, takie jak Scivias, o tym, jak mamy żyć, aby uczestniczyć w pokoju i chwale Nieba. Inna książka poświęcona jest opisowi dzieł boskości. Oprócz traktatu medycznego napisała książki wyjaśniające, jak natura działa zgodnie z tajemniczymi przykazaniami Boga. We wszystkim ukazano jej boski porządek i usiłowała przekazać ten porządek innym. 

Przepowiednie świętej Hildegardy z Bingen 

Wśród swoich wielu mistycznych wizji, święta Hildegarda miała liczne proroctwa dotyczące odległej przyszłości świata. Skupione są głównie na wizerunku końca świata oraz nadejściu Antychrysta, Sądu ostatecznego. 

Początkowo jej wizje końca świata były uważane za jeden z wymysłów i coś co sobie wyobraziła czy też wymyśliła na poczet swoich dzieł. Jednak zarówno opat jak i papież, którzy czytali jej pisma uznali, że z pewnością jest to jedna z wizji dotycząca końca świata. Obecnie, wielu badaczy, skupia się na barwnych opisach opublikowanych przez Hildegardę. 

Oczywiście, obrazy przez nią przedstawione, charakteryzują się mocno średniowiecznymi akcentami, jednak bardziej można to tłumaczyć jako niemoc literacką w wyrażeniu wszystkiego inaczej. Każde proroctwo Hildegardy odwołuje się do Pisma Świętego, głównie do ewangelii świętego Jana i jego opisów Armagedonu. Co ciekawe, przepowiednie Hildegardy są silnie nacechowane różną symboliką, niejednokrotnie oderwaną od całościowego kontekstu, jednak sama Hildegarda od razu wyjaśnia i analizuje każdy symbol – co stanowi łatwiejszy odbiór przepowiedni.