Cywilizacja Sumerów

Sumerowie 

Cywilizacja to zaawansowany stan ludzkiego społeczeństwa, w którym osiągnięto wysoki poziom kultury, nauki, przemysłu i rządu. Wiele cywilizacji pojawiło się i odeszło. Uznaje się, że Sumerowie byli pierwszą cywilizacją starożytnej Mezopotamii, która zamieszkiwała krainę zwaną Sumer. Niektórzy historycy twierdzą również, że Sumerowie są pierwszą cywilizacją w historii. Pierwsze osady pojawiły się między 4500 a 4000 r.p.n.e, ale uważa się również, że niektórzy osadnicy przybyli dużo wcześniej.

Niektórzy uważają, że Sumerowie są twórcami koncepcji cywilizacji. Osiedlili się w żyznych regionach między Tygrysem a Eufratem. Jeszcze przed przybyciem Sumerów na te tereny, historycy twierdzą, że ten kawałek ziemi był zamieszkany przez ludność Ubaid. Niewiele dziś o nich wiadomo, ale historycy mówią, że przeszli ze społeczeństwa łowiecko-zbierackiego do społeczeństwa agrarnego. 

System klasowy i polityczny u Sumerów 

Społeczność sumeryjska początkowo była państwem-miastem zorganizowanym wokół świątyni i rządzonym głównie przez księdza. Większość zwykłych ludzi była sługami świątyni Boga. Obecność księdza
była konieczna po to, aby usprawiedliwić niepewność ludzi, ale kiedy zdarzyło się jakiekolwiek nieszczęście, mówiło się, że jest ono wynikiem działań innych Bogów działających w porozumieniu, które unieważniają życzenia lokalnego Boga. W społeczeństwie sumeryjskim było również wielu rzemieślników, którzy głównie służyli świątyni i produkowali rzeczy dla żołnierzy, którzy ją chronili.

Z czasem pojawiło się więcej niezależnych miast-państw. Rządzone były przez odpowiednich królów i szlachciców. Pierwszy władca Sumeru był królem imieniem Etana z Kisz, który objął tron na początku trzeciego tysiąclecia pne. Na Liście Królów jest on zidentyfikowany jako ten, który ustabilizował wszystkie ziemie. Lista sumeryjskich królów to zweryfikowany dokument napisany przez skrybę z miasta Lagasz, około 2100 roku pne, który wymienia wszystkich królów tego regionu i ich osiągnięcia za ich życia.

Język i kultura 

Lud sumeryjski miał inny język i literaturę niż reszta znanych starożytnych cywilizacji. Po raz pierwszy pojawił się w dokumentach archeologicznych około 3100 roku p.n.e. Dziś mało zostało z sumeryjskich narodów, więc niewiele można o nich powiedzieć na podstawie ograniczonej wiedzy, którą posiadamy, ale archeolodzy uważają, że wynaleźli pismo i pierwsze alfabety, jakie człowiek był w stanie zapisać.

Sumerowie byli bardzo inteligentnymi i zorganizowanymi ludźmi z kulturą promującą edukację i naukę dzieci od najmłodszych lat. Szkoły były bardzo powszechne w kulturze sumeryjskiej i uważano, że każde dziecko powinno chodzić do szkoły i uczyć się podstaw. Edukacja miała pierwszorzędne znaczenie w kulturze sumeryjskiej i była przekazywana przyszłym pokoleniom przez stulecia dzięki stabilnemu systemowi edukacji, który stworzyli. Chociaż mieszkali razem, lud sumeryjski często toczył ze sobą wojny. Różne dynastie były zaangażowane w konflikty i spory, które później okazały się pełnoprawną wojną przeciwko sobie. 

Upadek kultury sumeryjskiej 

Kultura sumeryjska nie istniała nigdzie w historii i została całkowicie utracona aż do XIX wieku. Kiedy obszar ten został zajęty przez Babilończyków. Sumerowie powoli tracili swoją tożsamość kulturową i przestali istnieć jako siła polityczna. Cała znajomość ich historii, języka i technologii – nawet ich nazwa – została stopniowo zapomniana. Ich tożsamość pozostawała nieznana współczesnemu światu, aż do czasu, gdy francuscy i brytyjscy archeolodzy w końcu odkryli sumeryjskie artefakty, szukając dowodów na istnienie starożytnych Asyryjczyków. Od tego czasu odkryto liczne dzieła sztuki i ceramiki sumeryjskiej.

Ostatni znany okres w sumeryjskiej historii znany jest jako Okres Ur (2047–1750 pne, znany również jako Sumeryjski Renesans ze względu na niezwykły postęp w kulturze). Po tym okresie wielu Sumerów wyemigrowało na północ. Język sumeryjski nie był już używany, ponieważ został w dużej mierze zastąpiony przez semicki akadyjski, a kultura sumeryjska się skończyła.