Sleipnir

Niezwykły koń Odyna

Według nordyckiej mitologii Odyn, bóg wojny i wojowników, posiadał niezwykłego konia o ośmiu nogach. Sleipnir, bo tak magiczne zwierzę miało na imię, potrafił poruszać się po ziemi, tafli wody, w powietrzu a nawet po piekielnych czeluściach. Według przekazów był to koń o szarej maści i wyjątkowo potężnej budowie ciała. Co ciekawe według nordyckiej mitologii jednym z rodziców Slepinira był Loki, bóg oszustwa. Niesforne bóstwo miało przyjąć postać dorodnej klaczy celem odciągnięcia od obowiązków ogiera Swadelfari. Zgodnie z przekazami koń pracował dla wielkoluda, który miał w ciągu jednej zimy odbudować mury Asgardu w obronie przed lodowymi olbrzymami. Jego nagrodą miała być Freja. Dzięki przebiegłości Lokiego, który rżeniem zwabił ogiera, bogini z dynastii Azów pozostała w królestwie. Po jakimś czasie Loki wręczył Odynowi konia Sleipnira, a ten według tradycji miał nigdy nie zawieść swojego pana. Ludy północne wierzyły, iż zwierzę zdolne jest przenosić najwyższego z bogów pomiędzy światem bogów oraz światem materii.

Osiem nóg jako symbol niejednoznaczny

Liczba nóg Slepinira wydawała się być dla ludów nordyckich symbolem nieprzypadkowym. Jedna z interpretacji kojarzy cztery pary kopyt z symbolem słonecznym. Najstarsze przedstawienia słońca składały się bowiem z tarczy i właśnie ośmiu promieni. Może mieć to związek z faktem, że początkowo także sam Odyn uważany był za bóstwo solarne. Nieprzypadkowa w tym kontekście jest zdolność Slepinira do pokonywania przestworzy, która również przywodzi na myśl kontakt z promieniami słonecznymi. Koń Odyna z tego względu uważany był za symbol wiatru. Osiem nóg traktuje się także jako symbol kierunków kompasu, a także wspomnianą zdolność podróżowania po ziemi, niebie, wodzie i po piekle. Sleipnir jako koń należący do boga wojny utożsamiany jest szczególnie z symboliką wojenną. Samo słowo „Sleipnir” w staroislandzkim języku oznacza „ślizganie się”, co również kojarzono ze zdolnościami podróżowania po wszystkich dziewięciu światach.