Depresja w ciąży

Obserwuj mnie tutaj:

Depresja w ciąży a wpływ na dziecko

Powszechnie uważa się, że ciąża jest – a może raczej powinna być – najszczęśliwszym i najpiękniejszym czasem w życiu kobiety. Przez wiele kobiet jest wyczekiwana i wytęskniona. Dla wielu jest uwieńczeniem walki, niekiedy nawet i wieloletniej, o dziecko. Od wieków określana jest jako „stan błogosławiony”. Wiadomość o ciąży w większości przypadków przejawia się radością i poczuciem szczęścia, a gratulacjom nie ma końca.

Jak pokonać depresję w ciąży ?

Ciąża to nie tylko stan błogosławiony, widziany oczami innych. To proces złożonych zmian, zarówno psychicznych, jak i fizycznych, jakie zachodzą w ciele kobiety w przeciągu dziewięciu miesięcy jej trwania. Ciało kobiety zmienia się fizycznie, stwarzając odpowiednie warunki do rozwoju płodu. Wiele kobiet, pomimo doznawanej radości z oczekiwania na narodziny dziecka, z trudem potrafi zaakceptować fakt, że przybiera na wadze, że zmieniają się ich rysy twarzy. Zaczynają czuć się nieatrakcyjnymi nie tylko w swoich oczach, ale przede wszystkim dla partnera, co może prowadzić do wielu kompleksów i zahamowań. Doświadczają przysłowiowej burzy hormonalnej, co może pociągać za sobą zmiany nastrojów i narastający niepokój. Zmagają się z obawami, czy dziecko będzie zdrowe, czy poród przebiegnie prawidłowo, czy nie pojawią się jakieś nieprzewidziane komplikacje, czy odnajdą się w roli matki. Przyczyn zmian nastrojów może być wiele i każda kobieta odbiera to, co dzieje się z jej ciałem i psychiką w czasie ciąży, w sposób niezwykle indywidualny.

Przygnębienie w ciąży nie jest rzadkością. Wiele kobiet boryka się w tym czasie z problemami emocjonalnymi, choć nie wszystkie o tym głośno mówią. Biorąc pod uwagę to, że jest to stan dość częsty u kobiet w ciąży, chciałoby się powiedzieć, iż w takim razie jest czymś normalnym, a nawet naturalnym. Tym bardziej, że kobiety z natury są wrażliwe i w obliczu zmian, jakie pociągają za sobą narodziny dziecka, w obliczu odpowiedzialności za nowe życie, mogą mieć tendencję do wyolbrzymiania swoich trosk i niepokojów. Niestety, granica pomiędzy przygnębieniem a depresją jest bardzo cienka i najczęściej kobieta nie zauważa, kiedy ją nieświadomie przekracza. O ile z przygnębieniem można sobie jeszcze samodzielnie poradzić, o tyle depresja wymaga już najczęściej długotrwałego, specjalistycznego leczenia, w tym również leczenia farmakologicznego.

Nie można więc jednoznacznie powiedzieć, że przygnębienie w czasie ciąży jest czymś normalnym. Wszystko zależy od tego, jak często kobieta popada w stan przygnębienia i jak długo się z nim zmaga. Krótkotrwałe i sporadyczne przygnębienie nie jest jeszcze powodem do niepokoju i zawsze można je jakoś wytłumaczyć czy też usprawiedliwić zmianami hormonalnymi czy wahaniami nastrojów. Jednakże w sytuacji, kiedy stan przygnębienia znacząco przeciąga się i dominuje nad innymi emocjami, staje się przytłaczający, jest to wyraźny sygnał, że coś złego dzieje się z psychiką kobiety o należałoby pomimo wszystko poszukać pomocy u innych. Czasami wystarcza zwykła rozmowa z partnerem czy też bliską osobą, podzielenie się z nimi tym, co powoduje przygnębienie. Jeżeli to nie sprawia, że przygnębienie ustępuje, należy szukać pomocy dalej, by nie dopuścić do sytuacji, w której przerodzi się ono w depresję czy też stany lękowe, dobierając tym samym radość z oczekiwania na narodziny dziecka. Tu muszę się zgodzić z opinią, że ciąża powinna być jednym z najpiękniejszych okresów w życiu kobiety, równie pięknym jak późniejsze macierzyństwo i tego wszystkiego, co na nie się składa.

Drogie Panie, przygnębienie w ciąży nie jest niczym wstydliwym ani nie jest oznaką słabości. Nie jest też słabością szukanie wszelkich sposobów na jego pokonanie. To nie czyni z nas, kobiet, złych matek i jeżeli borykacie się z przygnębieniem w czasie ciąży nie traktujcie tego, jako coś normalnego, usprawiedliwiając je hormonami, zmianami nastroju czy obawami. Wasza podświadomość wysyła Wam sygnał, że coś niepokojącego dzieje się z Wami, z Waszą psychiką. Jeżeli stan przygnębienia znacząco przeciąga się i czujecie, że zaczyna determinować Wasze myśli, że dominuje nad Waszymi emocjami, rozważcie możliwość poszukania pomocy. Dzięki temu będziecie mogły w pełni cieszyć się z oczekiwań na Wasze dziecko i macierzyństwem po jego przyjściu na świat.

Obserwuj mnie tutaj: