Przewidywanie przyszłych wydarzeń

Przewidywanie przyszłości – dar czy umiejętność ?

Wiele osób uważa, że przewidywanie przyszłości to dar wrodzony, a więc taki, z którym człowiek rodzi się i który objawia się na jakimś etapie jego życia. Zdarza się tak, że dar przepowiadania przyszłości dziedziczy się po przodkach, że takie zdolności występują w rodzinie od wielu pokoleń. Zdarza się i tak, że umiejętności wróżenia przekazywane są z matki na córkę, a ta z kolei przekazuje wiedzę, wzbogaconą o własne doświadczenia, córce. Czasami zdarza się, że ktoś nie posiada typowego daru przepowiadania przyszłości, ale miewa sny, które sprawdzają się. Taki sen może mieć praktycznie każdy z nas – ważna jest jedynie umiejętność właściwego odczytania snu, zinterpretowania zawartych w nich symboli.

Tu należy odróżnić dar przewidywania przyszłości od umiejętności przewidywania przyszłości. Z darem człowiek przychodzi na świat i bardzo często dotyczy to osób jasnowidzących. Tak, w przypadku jasnowidzenia można mówić, że jest to dar – nie każdy człowiek może być jasnowidzem, nie każdy może w ten sposób widzieć przyszłość. Dar jasnowidzenia mają nieliczni i jest to chyba najbardziej wyjątkowy i niepowtarzalny sposób przepowiadania przyszłości.

Umiejętność przewidywania przyszłości – jak sama nazwa wskazuje – to coś, co zostało opanowane i niekoniecznie wynika z wrodzonego daru. I tu mogę śmiało powiedzieć, że wróżenia z kart może nauczyć się niemal każdy, kto wykazuje takie zainteresowania i nie obawia się pracy z nimi, a zwłaszcza z Tarotem, który w niektórych kręgach ma niezbyt pozytywną opinię i nazywany jest wprost narzędziem Szatana.

Rzecz jasna, najlepiej urodzić się w rodzinie, w której od kilku pokoleń są osoby zajmujące się wróżeniem i taka wiedza, przekazywana kolejnemu pokoleniu, jest czymś zupełnie innym niż wiedza książkowa, ponieważ opiera się niekiedy na dziesiątkach lat doświadczenia. Nie da się jednak powiedzieć jednoznacznie, że osoba, w której rodzinie od lat podtrzymywana jest tradycja wróżenia (można tu mówić o tradycji) jest zdecydowanie lepsza w tym, czym się zajmuje od kogoś, kto jest typowym samoukiem i pracę z kartami zaczynał o wertowania książek, których obecnie jest zatrzęsienie na rynku ezoterycznym. Tu wiele zależy od intuicji człowieka, od jego wrażliwości, otwartości na taką formę niesienia pomocy innym i od tego, jak sam zdobywa doświadczenia w pracy w kartami. Opanowanie znaczenia poszczególnych kart z podręcznika do nauki wróżenia, nie oznacza, że od razu ta osoba może nazwać się wróżką i może powiedzieć, że posiadła umiejętność przepowiadania przyszłości. Co więcej, samo opanowanie materiału książkowego, nie przesądza o tym, że możemy już zająć się stawianiem kart innym. Od tej chwili ważne staje się wykorzystanie zdobytej wiedzy w praktyce, wypracowanie swojej techniki wróżenia, odczytywanie całości rozkładu a nie wyłącznie poszczególnych kart. Umiejętność przepowiadania przyszłości zdobywa się poprzez praktykę i rozwijanie technik wróżenia.

Dar przewidywania przyszłości

Z żalem muszę przyznać, że nie urodziłam się z darem przepowiadania przyszłości. Nie przyszłam również na świat w rodzinie, w której były osoby, zajmujące się wróżeniem. Jako nastolatka chodziłam do lokalnych wróżek, bo odkąd sięgam pamięcią wróżenie w jakimś stopniu ciągnęło mnie do siebie. Przypadkowo znalazłam książkę z opisem kart klasycznych i to właśnie od nich zaczynałam swoją przygodę z przepowiadaniem przyszłości. Bo początkowo była to przygoda. Najpierw stawiałam karty koleżankom i kuzynkom, mając tym samym możliwość zweryfikowania, czy i na ile sprawdzają się moje wróżby. Po kilku latach udało mi się zdobyć karty Tarota i od tego czasu zajmuję się wyłącznie wróżeniem z tych kart. Zanim zaczęłam wróżyć zawodowo, upłynęło wiele czasu i prawda jest taka, że uczę się cały czas, cały czas zdobywam doświadczenie, poszerzając zakres swoich usług o numerologię, która zafascynowała mnie również mocno jak Tarot.
Jestem więc żywym przykładem na to, że umiejętności przepowiadania przyszłości można się nauczyć. Na pewno jest to ogromna odpowiedzialność za ludzi, którym stawiam karty, ale mam też świadomość, że wielu osobom pomogłam i to mnie motywuje do dalszej pracy z Tarotem.