Cytaty Nietzsche

„Niesprawiedliwość i brud miotają za samotnikiem: jednakże, bracie mój, jeśli gwiazdą chcesz być, musisz im mimo to świecić.”

„W niebie brak wszystkich interesujących ludzi.”

„Bóg jest martwy! Bóg pozostaje martwy! I my go uśmierciliśmy! Jak pocieszymy się, mordercy nad mordercami? To, co świat dotychczas posiadał jako najświętsze i wszechmocne, wykrwawiło się pod naszymi nożami – kto zmyje z nas tę krew?

„Kobieta ta jest piękna i mądra; ach, o ile mądrzejsza by się stała, gdyby nie była piękna.”

„Nieco obłąkania jest zawsze w miłości, lecz i w obłąkaniu jest nieco rozsądku.”

„Przekonania są bardziej niebezpiecznymi wrogami prawdy, niż kłamstwa.”

„Kiedy widzisz, że zwycięża prawda, zawsze pytaj, jakie potężne kłamstwo za nią walczyło.”

„Kobieta lepiej rozumie dziecko niż mężczyzna, ale psychicznie mężczyzna jest bardziej podobny do dziecka.”

„Ten, który walczy z potworami, powinien zadbać, by sam nie stał się potworem. Gdy długo spoglądamy w otchłań, otchłań spogląda również w nas.”

„Czar poznania byłby niewielki, gdyby na drodze do niego nie trzeba było tyle pokonywać wstydu.”

„Lecz nie mogłoby być większego i fatalniejszego nieporozumienia, niż gdyby szczęśliwi, udani, mocni na ciele i duszy poczęli wątpić o swym prawie do szczęścia.”

„Szczęście mężczyzny brzmi: ja chcę. Szczęście kobiety: on chce.”

„Teza, że męczennicy dowodzą prawdziwości jakiejś sprawy, jest tak mało prawdziwa, że chciałbym zaprzeczyć, jakoby jakikolwiek męczennik miał kiedykolwiek coś wspólnego z prawdą. Już ton, z jakim męczennik wciska światu do głowy, że uważa coś za prawdę, wyraża tak niski stopień intelektualnej prawości, taką tępotę w kwestii prawdy, że nie ma potrzeby obalać jego słów.”

„Bóg jest martwy.”

„Ja was uczę nadczłowieka. Człowiek jest czemś co pokonanem być powinno.”

„Źle się wywdzięcza mistrzowi, kto zawsze tylko jego uczniem zostaje.”

„W co motłoch bez dowodów uwierzył, jakże byście to chcieli dowodami obalić?!

„Ku wojnie wychowany ma być mąż, niewiasta zaś ku wytchnieniu wojownika.”

„To, co wielkiem jest w człowieku – iż jest on mostem, a nie celem.”

„Co dawniej było tylko chore, stało się dziś nieprzyzwoite – nieprzyzwoitością jest być dziś chrześcijaninem.”

„Moralność niewolników, by powstać, potrzebuje zawsze świata przeciwnego i zewnętrznego, potrzebuje, mówiąc fizjologicznie, podniet zewnętrznych, by w ogóle działać – jej akcja jest z gruntu reakcją.”

„Uważa się, że kobieta jest głęboka, bo nie można w niej nigdy trafić na twardy grunt.”

„Żonaty filozof należy do komedii – to moje twierdzenie.”

„Sam siebie zgaszę, aby się nie wypalić. Trzeba umrzeć dumnie, skoro żyć dumnie już dłużej nie można.”

„Sztuka nie jest tylko naśladowaniem naturalnej rzeczywistości, lecz stanowi metafizyczny jej suplement, postawiony obok niej dla jej przezwyciężenia.”

„Chciałbym, żeby zaczęto od szanowania siebie: wszystko inne wypływa z tego.”

„Miłość i nienawiść nie są ślepe, ale oślepione ogniem, który same w sobie noszą.”

„To, co było uśpione w ojcu, budzi się w jego synu i często znajduje w synu, odkrywcę sekretu ojca.”

„Nie wiem, czy cierpienie czyni nas lepszymi, ale na pewno czyni nas głębszymi.”

„Spacerek po schronisku dla obłąkanych pokazuje, iż sama wiara nie dowodzi niczego.”

„Zasadniczo emancypantki są anarchistkami świata wiecznie kobiecego, nieudacznicami, których wieczny instynkt to zemsta.”

„Jak to na przykład stało się we współczesnej Europie: panuje dziś przesąd, który pojęcia „moralny, „nieegoistyczny, desinteressse, za równowartościowe uważa, już z siła idee fixe (…)

„Nauka płynąca z cierpienia, z największego cierpienia! Czyż nie wiecie, że właśnie ta nauka przyczyniła się do dotychczasowego postępu ludzkości?

„Gdyby człowiek zdał sobie sprawę z tego jak nędzną jest istotą z pewnością popełniłby samobójstwo…

„Brzuch jest powodem, iż człowiek nie uznaje siebie tak łatwo za boga.”

„Asceta z cnoty czyni utrapienie.”

„Służba prawdzie jest najtrudniejszą ze służb.”

„Jestem przecież rabusiem ludzi niczym jakiś korsarz, ale nie po to, by sprzedawać ich w niewolę, lecz by siebie wraz z nimi sprzedawać na wolność.”

„Bywają prawdy, które najlepiej przyswajają sobie mierne głowy, gdyż są dla nich najodpowiedniejsze, bywają prawdy, co tylko dla miernych duchów posiadają urok i ponętę.”

„Miłuję tego, kto więcej dotrzymuje, aniżeli obiecuje.”

„Ogół łatwo myli tego, co łowi w mętnej wodzie, z tym, kto czerpie z głębi.”

„Gdy się punkt ciężkości życia przeniesie nie w życie, lecz w „zaświat – w nicość – to odbiera się życiu w ogóle wagę.”

„Nawet najwięksi bohaterowie bywają czasem zmęczeni.”

„Najpoważniejszym sposobem zdeprawowania młodzieńca jest nauczyć go wyżej cenić tych, którzy myślą tak jak on, niż tych, którzy mają odmienne poglądy.”

„By żyć samotnie, trzeba być zwierzęciem lub Bogiem – powiada Arystoteles, brakuje trzeciego przypadku: trzeba być jednym i drugim na raz – filozofem…

„Chrześcijanin jest tylko żydem „wolniejszego wyznania.”

„Kochamy życie nie dlatego, że jesteśmy przyzwyczajeni do życia, lecz dlatego, że jesteśmy przyzwyczajeni do kochania.”

„Kobieta, która zrozumiała, że hamuje loty swego męża, powinna odejść. Dlaczego nie słyszy się o takich aktach miłości?

„Człowiek jest czymś, co pokonanym być powinno.”

„Równość jest znamieniem upadku.”

„Są dnie, kiedy nawiedza mnie uczucie, czarniejsze niż najczarniejsza melancholia – pogarda ludzi.”

„Lecz kiedyś, w czasach silniejszych, niż ta zbutwiała, samozwątpiała teraźniejszość, musi nam się zjawić przecie ten wyzwalający człowiek wielkiej miłości i pogardy, duch twórczy, którego napór sił własnych ciągle wygania z wszelkich uboczy i zaświatów, którego samotności tłum nie rozumie, jak gdyby ona była ucieczką przed rzeczywistością; tymczasem jest ona tylko jego zanurzeniem się, zagrzebaniem, zagłębieniem w rzeczywistość, by stamtąd kiedyś, gdy znowu wróci na światło, mógł wyzwolenie przynieść tej rzeczywistości: jej wyzwolenie od przekleństwa, którem obarczył ją dotychczasowy ideał. Ten człowiek przyszłości, który nas tak samo od dotychczasowego wyzwoli ideału, jak i od tego, co zeń wyróść musiało, od wielkiego wstrętu, od woli nicości, od nihilizmu, ten dzwon bijący południa i wielkiego rozstrzygnięcia, dzwon, który wolę znów wolną uczyni, który wróci ziemi jej cel, a człowiekowi jego nadzieję, ten antychryst i antynihilista, ten zwycięzca Boga i nicości – przyjść kiedyś musi.”

„Czy potrafisz sam dać sobie własne zło i własne dobro, i swoją wolę zawiesić nad sobą jako prawo?

„Prawdziwy mężczyzna lubi dwie rzeczy – niebezpieczeństwo i zabawę, dlatego lubi kobiety, gdyż są najniebezpieczniejszą zabawą.”

„Cały świat w to wierzy; lecz w cóż nie wierzy świat cały!

„„Duch czysty jest czystą głupotą: odliczmy system nerwowy i zmysły, „doczesną powłokę, a pominiemy w rachunku siebie – nic więcej!

„„Nie sądźcie! mówią oni, lecz posyłają do piekła wszystko, co im w drodze stoi.”

„Kiedy się ma wiele do schowania, dzień ma sto kieszeni.”

„Słabi i nieudani niech sczezną; pierwsza zasada naszej miłości dla ludzi.”

„Wszystkie rzeczy widzimy przez głowę ludzką i głowy tej uciąć nie możemy.”

„Człowiek to najokrutniejsze zwierzę.”

„Jeśli zbyt długo patrzysz w czeluść, czeluść zaczyna patrzeć na ciebie.”

„Wszędzie, gdzie istnieje obłęd, istnieje też ziarno mądrości i geniuszu.”

„Chrześcijaństwo, alkohol – dwa wielkie środki zepsucia…

„Małżeństwa bywają nieszczęśliwe nie z braku miłości, ale z braku przyjaźni.”

„Kochać jednego jest barbarzyństwem: gdyż dzieje się to ze szkodą wszystkich innych. Nawet gdy się kocha Boga.”

„Miłość to apogeum nienawiści.”

„Fanatyzm jest jedyną siłą woli, którą mogą osiągnąć także słabi i niepewni.”

„Dopiero nadmiar siły jest dowodem siły. Przewartościowanie wszystkich wartości.”

„Konieczność nie jest stanem rzeczy, lecz interpretacją.”

„Gdyby małżonkowie nie mieszkali razem, dobre małżeństwa byłyby częstsze.”

„Chrześcijaństwo, dotychczas było największym nieszczęściem ludzkości.”

„Jednakie u mężczyzny i kobiety uczucia różnią się przecież w tempie: dlatego nieporozumienia między mężczyzną a kobietą nie ustają.”

„Dziękuję niebu, że we wszystkich swoich instynktach pozostałem Polakiem.”

„Wiele trzeba mocy, by umieć żyć wiedząc, jak bardzo życie i niesprawiedliwość są z sobą złączone.”

„Wszystko zło rodzi się ze słabości ludzkiej.”

„Już samo słowo „chrześcijaństwo jest nieporozumieniem – w istocie był tylko jeden chrześcijanin, który umarł na krzyżu.”

„W zemście i w miłości kobieta jest większym barbarzyńcą niż mężczyzna.”

„Co jest szczęściem?”
– Uczucie, że moc rośnie, że przezwycięża się opór.”

„Gdyby Bóg istotnie liczył się dla swych kapłanów wielokroć więcej od wartości doczesnych, nie zabiegaliby o nie aż tak łapczywie.”

„To, co doskonałe, nie mogło mieć początku.”

„W każdej religii człowiek religijny jest wyjątkiem.”

„Wybrańcy Bogów umierają młodo, lecz później żyją wiecznie w ich towarzystwie.”

„Do wszelkiego działania potrzebne jest zapomnienie: jak do życia wszelkiego tworu organicznego konieczna nie tylko światłość, lecz i ciemność.”

„Kto porzucił Boga, ten tem twardziej obstaje przy wierze w moralność.”

„Przemiana wszystkich wartości!

„Mam litery, które i ślepych widzącymi uczynią.”

„Kobieta zaczyna nienawidzić coraz bardziej w miarę jak jej urok zanika.”

„Mądrość jest szeptem samotnika z samym sobą pośród gwarnego targowiska.”

„W religii chrześcijańskiej moralność nie ma żadnego związku z rzeczywistością.”

„Albo dzieci, albo książki.”

„Każda rozkosz pragnie wieczności.”

„Czyż nie lepiej dostać się w ręce mordercy niż do snów namiętnej kobiety?

„Życie przecież nie przez moralność zostało wymyślone.”

„Ileż krwi i zgrozy leży na dnie wszystkich „dobrych rzeczy!

„Przyzwyczajenie do ironii psuje charakter.”

„Najpewniejszą oznaką pogodnej duszy jest zdolność śmiania się z samego siebie. Większości ludzi taki śmiech sprawia ból.”

„Nauczyć się czegoś od swych wrogów jest najlepszą drogą do tego, żeby ich polubić, albowiem to usposabia do wdzięczności dla nich.”

„Istniał tylko jeden chrześcijanin i ten umarł na krzyżu.”

„Właśnie fakty nie istnieją, jedynie interpretacje.”

„Filozofa poznaje się po tym, że schodzi z drogi trzem błyszczącym i głośnym rzeczom: sławie, książętom i kobietom; przez co jeszcze nie powiedziano, że one do niego nie przychodzą.
Ileż krwi i zgrozy leży na dnie wszystkich „dobrych rzeczy!

„Trzeba usunąć ze świata wiele fałszywej wspaniałości.”

„Walka jest wychowawczynią wolności.”

„A gdyby ktoś dla swej nauki przeszedł przez ogień – czegóż to dowodzi? Zaprawdę, więcej to waży, gdy własna nauka rodzi się z własnego żaru.”

„Cokolwiek jest zrobione w miłości, zawsze przekracza ramy dobra i zła.”

„Wszystko, co teolog odczuwa jako prawdziwe, musi być fałszem: można to uznać nieomal za kryterium prawdy.”

„Anarchista i chrześcijanin jednego są pochodzenia.”

„Błąd uczynił zwierzę człowiekiem. Czyżby prawda miała zrobić z człowieka zwierzę?

„Mamy odrazę do Kościoła, nie do trucizny… Pominąwszy Kościół, lubimy i my truciznę…

„Przeciw nudzie nawet bogowie walczyli daremnie.”

„Wszystko w kobiecie jest zagadką i wszystko w niej ma jedno rozwiązanie. Zwie się ono ciążą.”

„Istnieją kobiety, które jakkolwiek by się szukało, nie mają wnętrza, lecz są jedynie maskami.”

„„Ewangelia umarła na krzyżu.”

„Wielu trzyma się uparcie obranej drogi, lecz tylko nieliczni dążą konsekwentnie do swego celu.”

„Matką rozpusty nie jest radość, lecz brak radości.”

„Że jednak w ogóle ideał ascetyczny tak wiele znaczył dla człowieka, w tym wyraża się zasadniczy fakt człowieczej woli, jej horror vacui: potrzebuje on celu – i woli raczej jeszcze chcieć nicości, niż nie chcieć.”

„Zwę chrześcijaństwo jednym wielkim przekleństwem, jednym wielkim najwnętrzniejszym zepsuciem, jednym wielkim instynktem zemsty, dla którego żaden pretekst nie jest dość jadowity, tajny, podziemny, mały – zwę je jedną nieśmiertelną, hańbiącą plamą na ludzkości.”

„Wszystko idzie, wszystko powraca, wiecznie toczy się koło bytu.”

„Żyjemy w czasach, w których kulturze grozi, że zginie od środków kultury.”

„Wszystkie środki, dzięki którym ludzkość miała dotąd stać się moralna, były z gruntu niemoralne.”

„Świat rzeczywisty jest o wiele mniejszy niż świat wyobraźni.”

„Nie ma w świecie dość miłości i dobroci, aby wolno było z nich ofiarowywać coś urojonym istotom.”

„Trudniej jest komenderować, niż słuchać.”

„Życie bez muzyki byłoby pomyłką.”

„Niektórym nie należy podawać ręki, lecz łapę. Chcę przy tym aby twa łapa i pazury miała.”

„Zniszczenie jakiegoś złudzenia nie prowadzi do żadnej prawdy, lecz powiększa naszą niewiedzę, rozszerza „pustą przestrzeń, w jakiej żyjemy.”

„Uwierzę tylko w takiego Boga, który umie tańczyć.”

„Obłęd u jednostki jest czymś rzadkim – atoli u grup, stronnictw, ludów i epok regułą.”

„Nie zastanawiaj się, czy to, co mówi filozof, jest prawdą, lecz spytaj, jak doszedł do tego, że to jest prawda.”

„Samolubstwo dostojnych jest stanem świętym.”

„Bóg chrześcijański jest tak absurdalnym Bogiem, że powinien zostać zniesiony nawet jeśli istnieje.”

„Szczęście jest kobietą.”

„Fakt jest zawsze głupi. Resztę bierze diabeł i statystyka.”

„Aforyzm jest formą „wieczności; moją ambicją jest wyrazić w dziesięciu zdaniach to, co inni wyrażają w książce i czego czasami nie zdołają wyrazić.”

„Prawdą jest: kochamy życie nie dlatego, że do życia, lecz do kochania przywykliśmy.”

„Ziemia ma skórę, a ta skóra ma choroby. Jedną z nich jest człowiek.”

„Jeżeli ktoś żyje z tego, że zwalcza wroga, jest zainteresowany tym, aby wróg pozostał przy życiu.”

„Gdy przez chwilę pomyślę, czego pragnę, szukam wówczas słów do melodii, jaką w sobie noszę i melodii do słów, jakie w sobie noszę. A jedno się z drugim nie zgadza.”

„Najlepszy umysł niczego nie stworzy bez opętania miłością.”

„Co zrobisz papą [gębą], nie potrzebujesz łapą.”

„Czasu nie ma, wszystko co nas otacza to wieczność. Bóg jest wiecznością, więc jest wszechobecny.”

„Koniec końców kocha się swą żądzę, a nie to, czego się pożąda.”

„Straszna to rzecz umrzeć w morzu z pragnienia. Musicie waszą prawdę aż tak przesalać, by nie gasiła już nawet pragnienia?

„Z wszystkiego, co kiedykolwiek napisano, lubię tylko to, co autor napisał własną krwią.”

„Każda epoka dotychczasowa miała swój smak, my zaś mamy zmysł historyczny.”

„Żadna inna książka nie była chętniej czytana i żadna nie wyrządziła więcej zła. (o Biblii.)

„Altruizm jest egoizmem słabych.”

„Nie ma istoty, którą można by uczynić odpowiedzialną za to, że ktoś w ogóle istnieje, że ktoś jest taki a taki, że ktoś urodził się w tych warunkach, w tym otoczeniu.”
– Jest to wielkie pokrzepienie, że nie ma takiej istoty.”

„Czy znasz strach zasypiania? Ciało ogarnia przerażenie, gdyż ziemia się rozstępuje i zaczyna się sen.”

„Duszy szlachetnej ciąży myśl, że ktoś się jej czuje zobowiązany do podzięki; gminnej, że ona komuś.”

„Nie jesteśmy myślącymi żabami, aparatami do obiektywizacji i rejestracji o zimnych wnętrznościach, musimy stale rodzić myśli z własnego bólu i zaopatrywać je, po matczynemu, we własną krew, własne serce, w żądzę, w namiętności, w cierpienie…

„Gdyby wszystkie jałmużny dawane były wyłącznie z litości, wszyscy żebracy poumieraliby z głodu.”

„Nikt nie może swobodnie postanowić, że zostanie chrześcijaninem: nie można się 'nawrócić’ na chrześcijaństwo – trzeba być na to dostatecznie chorym.”

„Bracie, raz to sobie zapamiętaj: mało rób, a dużo stękaj!

„Kobieta może być przyjaciółką mężczyzny, lecz by uczucie to trwało, niezbędne jest wesprzeć je odrobiną fizycznej antypatii.”

„Kto czci w ten sposób, iż przybija do krzyża nieczciciela, ten należy do katów swojego stronnictwa – nie podaje się mu ręki nawet wtedy, kiedy wyznaje się te same poglądy.”

„Zaklinam was, bracia. Pozostańcie wierni Ziemi i nie wierzcie tym, co wam o nadziemskich mówią nadziejach!