Przyjaźń i miłość

Obserwuj mnie tutaj:

Od przyjaźni do miłości…

W długoletnich związkach miłość z czasem przeradza się w przyjaźń i to jest cudowna część relacji, oparta na wzajemnym szacunku, dbaniu o siebie, świadcząca o głębokiej relacji. Niektórzy twierdzą, że jeśli związek zamienia się w przyjaźń wtedy kończy się prawdziwa miłość. To nie jest prawda, bo uczucia i partnerstwo ewoluuje. Nie kochamy się przez całe życie tak samo. Podobnie jest w przyjaźni, żyjąc w dobrej więzi, wiedząc o sobie praktycznie wszystko, doświadczamy wzlotów i upadków. Czy w takiej sytuacji możliwa jest przemiana przyjaźni w miłość?

Czy to jest przyjaźń czy to jest kochanie?

Przyjaźń to szacunek, opieka, serdeczność, prawda i jeszcze wiele innych atutów można wymienić. Jak się dobrze zastanowić to te same walory ważne są w miłości. Tyle tylko, że wtedy to już jest związek. Więź się zacieśnia. Dobrze by było zakochać się w przyjacielu, bo dobrze go znamy, wiemy co go interesuje, czego nie lubi, lubimy spędzać czas razem, mamy podobne zainteresowania, umiemy ze sobą rozmawiać czyli jednym słowem więcej nas łączy niż dzieli. Nie każda miłość zaczyna się burzą emocji, niejednokrotnie szukamy kogoś a nie widzimy, że blisko nas jest ktoś kto może być najlepszą osobą na świecie, właśnie dla nas. Nie zauważamy tego, bo jest przy nas zawsze, nie myślimy o nim w kategorii związku. Nie wyobrażamy sobie, że idziemy z nim do łóżka, bo przecież przyjaźń jest wolna od seksu. W miłości są oczekiwania i chęć wpływania na partnera, w przyjaźni bierzemy drugiego człowieka takim jaki jest. W miłości są motyle w brzuchu, w przyjaźni radość ze spotkania. W miłości planujemy przyszłość, w przyjaźni żyjemy po prostu swoimi sprawami dzieląc się nimi. W miłości szukamy ideału, w przyjaźni akceptujemy wady. W miłości czasem podgrywamy kogoś innego (zwłaszcza na początku), w przyjaźni jesteśmy sobą. ”Nie ma miłości bez zazdrości” jak śpiewała Violetta Villas, w przyjaźni zazdrości nie ma a przynajmniej nie powinno być. I tak można szukać różnic, które przechylają szalę na korzyść przyjaźni. Dlatego jeśli zakochasz się w przyjacielu z wzajemnością powinno się udać.

Możliwe konsekwencje

Jeśli obydwoje poczujecie to samo, że łączy Was coś więcej, że lubicie siebie bardziej niż innych, że tęsknicie za sobą to istnieje duże prawdopodobieństwo, że stworzycie trwałą relację. Może się jednak zdarzyć tak, że przyjaciel nie poczuje tego co Wy. Łatwo wtedy o całkowity koniec przyjaźni, bo jak tu teraz kontynuować znajomość, jak druga strona lubi bardziej? Mówić czy nie mówić o uczuciach? Zdusić w zarodku rodzące się uczucie czy pozwolić mu rozkwitnąć, bez względu na konsekwencje? Powiedzieć prosto z mostu czy prowadzić gierki w unikanie kontaktu, licząc, że przyjaciel zatęskni i coś sobie uświadomi? Może lepiej tylko się przyjaźnić? Może lepiej przeczekać, aż minie? Nie ma jednej odpowiedzi, bo każda relacja jest inna. Same musicie wyczuć co ma sens, w końcu znacie przyjaciół bardzo dobrze jak nikt inny. W każdym razie jest to jak najbardziej możliwe, w dodatku historia zna takie przypadki.

Obserwuj mnie tutaj: