Mąż się nie stara

Obserwuj mnie tutaj:

Kiedy mąż przestaje się interesować żoną

Kochać się jak dniu ślubu, czuć się bezpiecznie mimo burz, lubić być ze sobą. Jednym słowem szczęście we dwoje aż po kres. Dlaczego jednym się udaje a innym tak średnio. Jaki jest powód tego, że niektóre pary są nieustannie sobą zainteresowane a inne tracą siebie z oczu już kilka lat po ślubie. Może wystarczy coś zmienić w codziennej rutynie? Coś w sam raz tylko dla Was? A może czas spojrzeć prawdzie w oczy, że Wasz czas minął. Prawda jest bowiem taka, że nad związkiem muszą pracować obydwie strony a jeśli chce tylko jedna to sukcesu nie będzie.

Są tylko dwie drogi

W przypadku braku zainteresowania ze strony męża rozwiązania są dwa. Oba są trudne i każdy będzie cierpiał. Przynajmniej na początku. Pierwsze polega na ratowaniu małżeństwa. Podejmij próbę, bo jeśli się uda będziesz szczęśliwa, jeśli nie, będziesz miała świadomość, że zrobiłaś wszystko co mogłaś. Rozmowa, wzajemne wyjaśnienie sobie problemów to podstawa. Jeśli mężczyzna jest dojrzały podejmie wejdzie w to razem z Tobą, powie Ci, co mu przeszkadza, co go boli. Może jest mu trudno wyrazić uczucia, może ma problemy, o których Ci nie powiedział i szuka rozwiązania, jest zamknięty w sobie, bo boi się twojej reakcji. Przyczyny jego zachowania mogą być różne. W ostateczności powie Ci, że już mu nie zależy a wtedy sprawa jest prosta. Nawet najgorsza prawda jest lepsza od niewiadomej. Trwanie w stagnacji i nie podejmowanie żadnych działań to psychiczna męczarnia. W momencie, kiedy mąż przestał o Ciebie zabiegać, dbać, opiekować się i stał się tylko współlokatorem to wegetacja nie życie. Każdy jest w takiej sytuacji nieszczęśliwy. Możesz sobie wmawiać, że jednak mu zależy, bo zrobił zakupy czy posprzątał mieszkanie. To bzdura i w głębi duszy o tym wiesz. Konieczne jest natychmiastowe podjęcie decyzji co dalej. Szczera rozmowa i jasne postawienie sprawy jest jedynym rozwiązaniem. Drugie wyjście jest konsekwencją takiej dyskusji. Jeśli on już nic nie czuje i zapomniał o Tobie, o tym co Was połączyło, o planach, marzeniach, wspólnym dzieleniu życia to serdecznie podziękuj za spędzony razem czas i pożegnaj się. Nic już nie zmienisz. Nie walcz na siłę, nie poniżaj się. Kobieta pewna swojej wartości nie będzie żebrać o miłość, o zainteresowanie. To trudne, bo w takiej chwili zapewne nie wyobrażasz sobie jak będzie wyglądało życie bez niego. Otóż będzie normalnie. Nie od razu, może za kilka miesięcy, może za kilka lat, ale będzie dobrze. Samotność w pojedynkę jest lepsza niż samotność we dwoje.

A czego Ty chcesz dziewczyno?

Do tej pory myślałaś tylko o tym, że jego zapał minął i zostałaś odstawiona na boczny tor. A czy zapytałaś siebie czego Ty chcesz? Chcesz jeszcze walczyć? Zrób to, ale walcz bardziej o siebie niż o niego. Ty jesteś równie ważna w tej relacji. Trzymaj się swoich granic, nie staraj się ratować małżeństwa na siłę, bo za pewien czas będzie powtórka. Bądź silna i stawaj na straży swojej wartości. Nie bój się usłyszeć prawdy. Czy chcesz dzielić życie z kimś dla kogo nie jesteś najważniejsza na świecie? Czy chcesz codziennie zastanawiać się czy jego późniejszy powrót z pracy oznacza brak zainteresowania czy tylko spotkał kogoś po drodze? Wóz albo przewóz, albo jesteśmy z kimś na 100 % albo wcale, w małżeństwie nie ma półśrodków. Decyzja należy do Ciebie.