Kultura osobista

Tajemnice kultury osobistej

Na pojęcie kultury osobistej składa się wiele elementów i jest ona czymś indywidulnym dla każdego człowieka. Jest to taki typ zachowania, który kształtujemy przez całe nasze życie i poprzez pryzmat którego często jesteśmy odbierani przez nasze otoczenie. Rzecz jasna, lepiej być postrzeganym jako osoba kulturalna niż przysłowiowy cham i prostak. Człowiek kulturalny budzi nasz podziw, chętniej przebywamy w jego towarzystwie i często zazdrościmy mu obycia, ogłady towarzyskiej.

Na pewno nikt z nas nie rodzi się kulturalnym. Kulturę nabywamy z wiekiem, często wzorując się na innych, często wynosząc ją ze środowiska, w którym dorastaliśmy. Z pojęciem „kultury osobistej” wiąże się często pojęcie „dobrego domu”. Są bowiem takie domy, w których szczególnie ważne jest przestrzeganie pozytywnych wzorców zachowania i wymaganie ich od dzieci. Dziecko, które wynosi z domu rodzinnego przyzwyczajenia, związane z kulturą osobistą, nie zdaje sobie sprawy z tego, że jego zachowanie jest dość wyjątkowe i dla niego jest czymś zupełnie naturalnym w jego zachowaniu, sposobie bycia.

Czym jest więc kultura osobista? Jest to pewien wzorzec zachowania człowieka, który umożliwia mu nie tylko komunikację z innymi ludźmi, ale również utrzymywanie poprawnych relacji z nimi. Dzięki kulturze osobistej zyskujemy umiejętność właściwego prowadzenia rozmowy, z poszanowaniem uczuć i opinii innych ludzi. Na kulturę osobistą składa się również dbałość o swój wygląd zewnętrzny, o odpowiednie zachowanie w różnych sytuacjach oraz stosunek do innych ludzi. Często człowiek, który wyróżnia się szczególną kulturą osobistą, postrzegany jest jako osoba nieco zmanierowana, egzaltowana, nie pasująca do czasów, w których żyje.

Kanony kultury osobistej wyznaczane są przez savoir-vivre, a więc zbiór zasad i reguł zachowania się w towarzystwie. Są one bardzo ściśle opisane w zależności od okoliczności, towarzystwa i miejsca. Mówią o tym, jak człowiek powinien ubierać się, by jego strój pasował do okoliczności, w jaki sposób powinien prowadzić rozmowę z osobami o różnej pozycji społecznej. Tu należy jednak pamiętać, że są ogólne zasady savoir-vivre’u, ale też są i takie, które są charakterystyczne dla kultury danego kraju. To, co w pewnych kręgach kulturowych jest pożądane, w innych może okazać się nietaktem. Tu zawsze należy być ostrożnym, by nie popełnić gafy choć miało się dobre intencje.

Kultura osobista to nie tylko umiejętność zachowania się w określonym środowisku i sytuacji. To nie tylko umiejętność zachowania się przy stole i posługiwania się sztućcami. O naszej kulturze osobistej świadczy również to, że mówimy „dzień dobry” wchodząc np. do sklepu, to, że potrafimy mówić „proszę”, „dziękuję” i „przepraszam” zawsze, kiedy mamy ku temu okazję. Wbrew pozorom są to bardzo ważne słowa i nie tylko świadczą o nas, ale również wskazują na to, że szanujemy innych ludzi.

Kultura osobista to również dbałość o siebie, o to, by zachowywać czystość, by ubierać się stosownie do okazji, by mieć schludny wygląd. To, jak wyglądamy mówi o nas samych i jest również świadectwem poszanowania innych ludzi, których nie powinniśmy odstraszać brakiem higieny osobistej.

O naszej kulturze osobistej mówi nasze zachowanie, ale także nasz stosunek do innych ludzi. Zawsze powinniśmy starać się być wobec nich grzecznymi, życzliwymi. Zawsze powinniśmy szanować ich poglądy i godność. Niezależnie od tego, czy darzymy ich sympatią czy też nie. To właśnie dzięki kulturze osobistej jesteśmy w stanie przełamać swoją niechęć do drugiego człowieka. Nie musimy go lubić, lecz nie powinniśmy otwarcie okazywać mu naszej niechęci. Człowiek kulturalny nigdy nie będzie zachowywał się z wyższością wobec innych. Zawsze będzie starał się dbać o dobrą atmosferę, niezależnie od tego, z jakimi ludźmi będzie przebywał. Nigdy też nie okazuje poczucia wyższości wobec innych.

Człowiek kulturalny to człowiek obyty w świecie, wyróżniający się ogładą towarzyską, nieustannie poszerzający swoje horyzonty. To człowiek, który wie, jak się zachować. Prawda jest taka, że bycie kulturalnym nie wymaga od nas zbyt wielkiego wysiłku i powinno być dla nas czymś naturalnym, zasadami, którymi powinniśmy kierować się w naszym codziennym życiu. I na pewno samo życie byłoby łatwiejsze i przyjemniejsze, gdyby ludzie choć w stopniu minimalnym, byli wobec siebie kulturalnymi.