Księga Urantii

Księga Urantii

Księga Urantii przedstawia na swoich stronach pochodzenie, historię, a także przeznaczenie całej ludzkości. Udziela odpowiedzi na wątpliwości dotyczące Boga, życia w obecnym wszechświecie, historii i przyszłości tego świata oraz opowiada pokrzepiającą opowieść o życiu i naukach Jezusa. Przede wszystkim przedstawia ona więź wszystkich ludzi z Bogiem Ojcem. Wszyscy jesteśmy synami i córkami miłującego Boga, a tym samym braćmi i siostrami w jednej rodzinie Bożej. Dzieło to dostarcza nową duchową prawdę dla trwających ludzi oraz drogę do indywidualnego powiązania z Bogiem.

Opierając się na światowym dziedzictwie religijnym, Księga Urantii opisuje wieczną predestynację ludzkości, kształcąc, że żywy kult jest drogą do swoistego postępu duchowego i wiecznego przetrwania. Przedstawia także Boży plan stopniowego przeistaczania jednostek, społeczeństwa ludzkiego i wszechświata jako całości oraz jedności. Niezliczona liczba osób na całym świecie potwierdziło, że zapoznanie się z Księgą Urantii mocno zainspirowało ich do uzyskania głębszych poziomów duchowego rozwoju. Jednocześnie nadała im nowy sens życia i życzenie służenia ludzkości.

Duchowość w księdze Urantii 

Duchowość staje się od razu wskaźnikiem bliskości Boga i miarą użyteczności dla bliźnich. Wzmacnia ona zdolność odkrywania piękna w rzeczach, rozpoznawania prawdy w znaczeniach i odkrywania dobroci w wartościach. Rozwój duchowy jest zdeterminowany zdolnością do tego i jest wprost proporcjonalny do eliminacji samolubnych cech miłości. Rzeczywisty status duchowy jest miarą osiągnięcia Bóstwa, dostrojenia do Dostrajacza. Osiągnięcie celowości duchowości jest równoznaczne z osiągnięciem maksimum rzeczywistości, maksimum podobieństwa do Boga. Życie wieczne to niekończące się poszukiwanie nieskończonych wartości.

Według nauk pochodzących z księgi Urantii należy dać każdemu rozwijającemu się dziecku szansę na rozwój własnego doświadczenia religijnego; nie narzucaj mu gotowego, dorosłego doświadczenia. Ponieważ postęp z roku na rok poprzez ustalony reżim edukacyjny niekoniecznie oznacza postęp intelektualny, a tym bardziej duchowy. Na rzeczywisty rozwój edukacyjny wskazuje wzmocnienie ideałów, większe uznanie wartości, nowe znaczenia wartości i większa lojalność wobec najwyższych wartości. 

Na przeżycia religijne znaczny wpływ ma zdrowie fizyczne, odziedziczony temperament i środowisko społeczne. Ale te doczesne warunki nie hamują wewnętrznego duchowego postępu duszy oddanej pełnieniu woli Ojca w niebie. U wszystkich normalnych śmiertelników istnieją pewne wrodzone dążenia do wzrostu i samorealizacji, które działają, jeśli nie są specjalnie hamowane.

Stosunek Księgi Urantii do istniejących religii 

Nauki zawarte w Księdze Urantii nie popierają, ani nie walczą z żadnym obecnym wyznaniem. Z drugiej strony silne powiązanie z Jezusem z Nazaretu oraz Bogiem Ojcem, wiele nawiązań do Pisma Świętego sugeruje, że inspiracją dla tego dzieła była religia chrześcijańska. 

Wiele prawd i zasad pochodzących z Księgi Urantii jest tożsamych z prawdami Boga Chrześcijańskiego, łącznie z jego postacią, jego synem Jezusem, a także Duchem Świętym. Aż jedna trzecia Księgi Urantii opowiada o życiu Jezusa, a na jej stronach wyrażony jest ogromny respekt do postaci Jezusa Chrystusa. Podobnie jak w Nowym Testamencie Jezus jest zarówno człowiekiem jak i Bogiem. Także w tej księdze przedstawionych jest wiele cudów jakich dokonał Jezus podczas swojego pobytu na Ziemi. Kolejnym mocnym powiązaniem pomiędzy religią chrześcijańską, a Księgo Urantii jest ponowne zejście Jezusa na nasz świat. 

Jednak nie tylko podobieństwa do chrześcijaństwa się pojawiają. Występuje także wiele rozbieżności między tymi wyznaniami. Zgodnie z zapisami w Księdze Urantii ukrzyżowanie Jezusa nie miało na celu odkupienie grzechów wszystkich ludzi, był to jedynie element obaw ówczesnych władców religijnych. Księga Urantii nie nawiązuje do upadku człowieka, tak jak to miało miejsce w Starym Testamencie. Jezus jest ludzkim wcieleniem „Michała z Nebadonu” – jednego z ponad 700 tys. Rajskich Synów Boga zwanych też Synami-Stwórcami. Jezusa nie uważa się za drugą osobę Trójcy. Tą osobą według księgi jest Wieczny Syn.

Co najważniejsze Księga Urantii mimo, że najwięcej wspólnego ma z chrześcijaństwem, do innych religii odnosi się z szacunkiem. Przykładowo uznaje proroka w Guatamie Siddharcie, który był nauczycielem buddyzmu. Głosi, że jego nauki są niezwykle rewolucyjne i zalicza go do jednego z największych myślicieli i nauczycieli ludzkości.