Koło dharmy

Koło dharmy

Koło dharmy jest jednym z najważniejszych symboli buddyjskich, a jego popularność rozciąga się w zasadzie na cały świat. Obecnie występuje między innymi na flagach Indii i Romów. Sama dharma jest w buddyzmie terminem wieloznacznym. Może oznaczać prawo powszechne, nauki Buddy, prawdy, czy zjawiska a nawet atomy lub elementy. Koło dharmy jako symbol porównywane jest do koła wozu lub steru z ośmioma ramionami. Każde ramię z osobna reprezentuje jedno z ośmiu założeń przekazywanych przez Buddę za jego życia. Symbol należy również do tak zwanych ośmiu asztamangala, będących pomyślnymi symbolami buddyzmu tybetańskiego. Odnosi się także do koła życia, na który składa się sześć sfer egzystencji, czyli krain, w których człowiek mógł odrodzić się po śmierci. W buddyzmie cykl reinkarnacji i wieczna wędrówka nazywana jest samsarą. Koło dharmy związane jest także z tzw. ośmioraką ścieżką.

Symbolika koła dharmy

Kształt okręgu symbolizuje kompletność dharmy, którą w tym przypadku można przetłumaczyć na kompletność nauk buddyjskich prowadzących do oświecenia. Każde ramię symbolizuje odrębne założenie. Pierwszy jest właściwy pogląd, czyli prawa wiara. Drugie słuszne myślenie, czyli wykorzenienie żądzy i złej woli. Trzecie słuszne słowo, czyli wyrzeczenie kłamstwa. Kolejne jest prawe działanie, czyli zgodne z Pięcioma Wskazaniami, a dalej słuszne życie i zarobkowanie. Szóste są właściwe starania, siódma właściwa uwaga lub skupienie. Ostatnim założeniem jest słuszna medytacja, podczas której znika ego. Powiązanie symbolu koła dharmy z ośmioma ścieżkami, prowadzącymi do spokoju i wyzwolenia, nie wyczerpuje jego symboliki. Uważa się, że znak ten oznacza transformację oraz metamorfozę. Jego związek z kołem życia interpretuje się jako wyraz cyklicznej przemiany wcieleń po śmierci.

Trzy obroty kołem dharmy

Zgodnie z z buddyjskimi wierzeniami „trzy obroty kołem dharmy” traktowane były jako trzy cykle nauki Buddy, w których zmierzał od do wytłumaczenia mahdjamaki, czyli tak zwanej „drogi środka”. Celem było osiągnięcie siunjaty, czyli niesubstancjalności lub pustości.