John Dee

John Dee

John Dee urodził się 13 lipca 1527 roku w Londynie, a zmarł w grudniu 1608 roku w Mortlake, Surrey. Był angielskim matematykiem, filozofem przyrody i pasjonatem okultyzmu. Dee wstąpił do St. John’s College w Cambridge gdzie uzyskał tytuł magistra. Kontynuował swoje badania naukowe na kontynencie. John Dee odrzucił profesurę matematyki na Uniwersytecie Paryskim i podobną pozycję na Uniwersytecie Oksfordzkim, najwyraźniej w nadziei na uzyskanie oficjalnego stanowiska przy angielskiej koronie.

Po powrocie do Anglii John Dee dołączył do dworu królewskiego, oferując naukę nauk matematycznych – zarówno dworzanom, jak i nawigatorom. Był także konsultantem i astrologiem m.in. królowej Marii I. Za tą ostatnią czynność trafił do więzienia pod zarzutem bycia czarownikiem, ale wkrótce został zwolniony. Po wstąpieniu Elżbiety I na tron Dee został doradcą naukowym i medycznym królowej. 

Badania Johnego Dee

Zainteresowania naukowe Dee były znacznie szersze, niż mogłoby sugerować jego zaangażowanie w eksplorację języka angielskiego. Dee kontynuował dyskusję na temat swoich okultystycznych poglądów, a jako klucz do odblokowania jedności natury zaproponował jeden matematyczno-magiczny symbol. Z taką pasją, jak wierzył w użyteczność matematyki w sprawach przyziemnych, Dee wyrażał przekonanie o okultystycznej mocy matematyki w ujawnianiu boskich tajemnic.

Być może sfrustrowany swoim niepowodzeniem w osiągnięciu pełnego zrozumienia wiedzy naturalnej, Dee szukał boskiej pomocy, próbując rozmawiać z aniołami. On i jego medium, skazany fałszerz Edward Kelley, odbyli wiele seansów zarówno w Anglii, jak i na kontynencie, gdzie podróżowali razem – głównie do Polski i Czech. 

Kelley używał kryształowych kul i swoich umiejętności w wróżeniu i jako Medium do kontaktowania się z aniołami i duchami. Mówi się, że scenariusz enochiański został objawiony Johnowi Dee przez anioły wyczarowane przez Kelleya. Dee użył magicznych pieczęci woskowych z napisem „Enochian”. 

Dee i Kelly podróżowali po całym kontynencie i przepowiadali przyszłość wpływowym osobistością. Odwiedzili między innymi Polskę, gdzie świadczyli swoje mediumistyczne usługi np. Albertowi Laskiemu oraz poznali króla Stefana. Udali się także do cesarza Rudolfa II w Pradze. 

Rozmowy z aniołami 

W czasach, gdy przywódcy religijni mieli obsesję na punkcie „czarów” i „heretyków”, których ścigano i karano – zwykle śmiercią – nawet pogoń za matematyką była postrzegana jako podejrzana.

Chociaż niektóre skrupulatnie wykonane i zarejestrowane eksperymenty Dee wydają się być bardziej zgodne z podstawową fizyką niż zagłębianiem się w zjawiska nadprzyrodzone, reputacja alchemika była bardzo wyśmiewana. Był to niebezpieczny czas, gdy ktoś został oskarżony o używanie „magii” lub sił nadprzyrodzonych, a u szczytu mocy Dee nastąpiła katastrofa, gdy poszukiwanie wiedzy zabrało go do nowego królestwa, w którym pragnął rozmawiać z aniołami.

W tamtym czasie uznanie istnienia „aniołów” nie było kontrowersyjne, w rzeczywistości uważano za głupotę nie wierzyć, że istnieją takie rzeczy. Pytanie brzmiało, czy powinieneś lub faktycznie możesz się z nimi komunikować. Dee podejrzewał, że próbował nawiązać komunikację poza przyjętymi, ortodoksyjnymi kanałami. To było niezwykle niebezpieczne terytorium, szczególnie ze względu na działania jego wróżbity lub medium, Edwarda Kelly’ego, który dyktował Dee informacje z niewidocznego świata.

Kontaktowanie się z innymi światowymi istotami w celu przewidywania przyszłości było postrzegane jako bliskie akceptacji i zbliżało Dee do innego rodzaju wróżbiarstwa znanego jako nekromancja, praktyka wskrzeszania duchów z martwych. Magiczna praktyka Dee została oparta na duchowych i filozoficznych teoriach zaczerpniętych od starożytnych i renesansowych pisarzy. Takie działania Dee niekoniecznie oznaczały, że był zwolennikiem magii, ale po prostu to, że Dee miał pragnienie wiedzy, która miała go zabrać na wyprawę, która ostatecznie go zrujnuje.