Cytaty o jesieni

„Tak, jak najtrudniej przechodzić anginę w upalne lato, tak samo trudno dostrzegać piękno jesieni, gdy jest się w depresji.”
– Jakub Żulczyk

„W zasnutym chmurami niebie ktoś powycinał ptaki. Jesień się starzeje.”
– David Mitchell

„Jesienią, jesienią
Sady się rumienią;
Czerwone jabłuszka
Pomiędzy zielenią.”
– Maria Konopnicka

„Pod koniec roku strażacy zagrabili jesienne liście i białe ksylofony i już nie było zabawy.”
– Ray Bradbury

„Jesień wpadła na scenę jak rozjuszony osiłek, nie bawiąc się w żadne ceregiele z pięknymi liśćmi i chłodnymi, rześkimi porankami. Grzmotnęła lato w twarz i puściła śnieg z deszczem już w połowie września.”
– Jonathan Carroll

„Znowu idzie jesień,
Jesień idzie, nie ma na to rady!”
– Andrzej Waligórski

„Jesień – niby kolorowo, ale sny mi wyblakły bez ciebie.”
– Piotr Adamczyk

„Żadne wiosenne piękno, żadne letnie piękno nie ma łaski, którą widziałem na jesiennej twarzy.”
– John Donne

„Czemu w jesieni zawsze mgły
mroźny wiatr w suchych liściach sepleni
czyż nigdy nikt nie widział róż
kwitnących w jesieni.”
– Adam Augustyn

„Przekwitły najpiękniejsze kwiaty. Zaróżowiły się drżące osiny. Sczerwieniały korale jarzębin i liście czeremch. Krzaki polnych róż zamieniły kwiaty na purpurowe dzbanuszki głogu. Śliwy i jabłonie zrzucają z gałązek brązowe i pożółkłe liście na leżące pod nimi owoce, które spadły, zerwane przez wiatr.”
– Antonina Zachara–Wnękowa

„Jesień jest najsłodszą porą roku, a to, co tracimy w kwiatach, zarabiamy na owocach. – Samuel Butler

„Wicher wieje, deszcz zacina,
Jesień, jesień już!”
– Maria Konopnicka

„Dla mnie jesień była zawsze porą ubrudzonych butów.”
– Postać: Jacek Mejer  (serial Na dobre i na złe)

„Gawrony bazgrały czarną kreską po fiołkowych obłokach jesieni.”
– Virginia Woolf

„Była to złota, dojrzałością pachnąca jesień. Najpiękniejsza z pór roku, zadumana pogodną zadumą zrozumienia i ciszy, wspaniała w mądrym uśmiechu do opadających z niej złotych i purpurowych liści, w uśmiechu do przemijającego porywu wiosennej młodości i rozkwitu lata. Najmądrzejsza z pór roku, zapatrzona w głębię tajemnic natury, spokojna, że znowu przyjdzie kwiecisty szych wiosny i znowu bujna radość lata, by przygotować jej odwieczny powrót, powrót ciężarnej nowym płodem jesieni, że znowu odda go światu, a sama, wolna już od trosk, zanurzy się w pogodzie rozmyślań.
Z bladobłękitnego stropu znikły już dawno klucze żurawi. Odleciały stada ptactwa koczowniczego, a w wysokich koronach drzew wróble odbywały swe hałaśliwe wiece, jakby naradzając się, czy zostać, czy też pofrunąć w ślad za tamtymi.”
– Tadeusz Dołęga–Mostowicz

„Popołudnia w sierpniu pachną już jesienią.”
– Małgorzata Musierowicz

„Gdy przyroda skłania się ku jesieni, jesień nastaje i we mnie, i dokoła mnie.”
– Johann Wolfgang Goethe

„Jakaś nieuchwytna, jesienna mgiełka spowijała jej duszę,
uniemożliwiając należyte cieszenie się światem… – Monika Szwaja

„Cicho po urwisku jałowcem schodziła
Czesząc grzywę jesień – rudawa kobyła.”
– Siergiej Jesienin

„Gorzko pachną samotną jesienią
te wieczory bez Ciebie umarłe,
kiedy marzę zaplątany w jesień,
kiedy serce mnie dławi pod gardłem.”
– Krzysztof Kamil Baczyński

„Jesień. Wiatr szumiący od rzeki pachniał zgniłymi liśćmi. Jesień była dla niego jakby czasem umierania, zawsze kojarzyła się ze śmiercią… – Marek Hłasko

„Bardzo wcześnie jest jesień. Coraz wcześniej słońce
Za jezioro z ołowiu w drżące spada trzciny.
Dzień jest po to, by sennie płynęły godziny,
A wieczór, by oglądać gwiazdy spadające.”
– Jan Lechoń

„Zima jest martwa; wiosna jest szalona; lato jest szczęśliwe, a jesień mądra! – Mehmet Murat ildan

„Zaczynała się jesień. Złota, polska, gówniana, błotnista jesień, zwiastująca przybycie mrozów i szarości.”
– Patryk Bogusz

„Liście już lecą, ale jeszcze nie jest smutno. Nienawidzę jesieni.”
– Monika Szwaja

„A za oknami jesień – młodopolska dama
w woalu szaromglistym przechadza się sama,
umarłe drzewa żegna, zwiędłe liście liczy
– pamiątki snu o lecie, minionych słodyczy… – Anna Maria Kowalczyk

„Miłość – wieczna wiosna kobiety i wieczna jesień mężczyzny.”
– Helen Rowland

„Jesienny deszcz kończy miłość i zaczyna jesień, a jesień kończy życie i zaczyna zimową śmierć.”
– Agnieszka Osiecka

„Spokojne przechodzenie jesieni w zimę wcale nie jest przykrym okresem. Zabezpiecza się wtedy różne rzeczy, gromadzi się i chowa jak największą ilość zapasów. Przyjemnie jest zebrać wszystko, co się ma, tuż przy sobie, możliwie najbliżej, zmagazynować swoje ciepło i myśli i skryć się w głębokiej dziurze, w samiutkim środku, tam gdzie bezpiecznie, gdzie można bronić tego, co ważne i cenne, i swoje własne.”
– Tove Jansson

„Sierpień – pomyślałem – nie ma w sobie nic z agresywności czerwca i lipca. Jest miesiącem ukojenia, miesiącem zbiorów. Ma w sobie przeczucie jesieni, a więc i trochę melancholii.”
– Stanisław Kowalewski

„Któż widzi, że mijają lata i tyle się dzieje, wszystko zlewa się w jedno, w przestrzenie pełne bytu, nic do nas nie wraca wszystko się powtarza, a nasze istnienie wisi nad nami jak chwila. A kiedyś przestaje się także liczyć jesienie, przeszłość żyje jak cisza nad dojrzewającymi stokami, na winorośli naszego życia wiszą grona pożegnań.”
– Max Frisch

„Ze wszystkich miesięcy najmniej lubił listopad, bo to miesiąc kurczącego się dnia, niknącego światła i niepewności, która jak sierota błąka się między jesienią a zimą.”
– John Verdon

„Kto widział zimę, wiosnę, lato i jesień, ten nie zobaczy już nic radykalnie nowego.”
– Taras Prochaśko

„Czas płynął, a deszcz nie przestawał padać. Żadnej jeszcze jesieni tyle nie padało. Doliny wzdłuż wybrzeża nasiąkły wodą, która spływała z gór i pagórków, i ziemia butwiała zamiast wysychać. Lato wydawało się nagle tak dalekie, jakby go nigdy nie było, drogi od dom do domu wydłużyły się i każdy siedział schowany u siebie.”
– Tove Jansson

„Każdego roku nieodmiennie nie mogę oderwać wzroku od tej przemiany. Wciąż nadchodzi i wciąż jest tak, jakby przyszła pierwszy raz. Być może to jest sposób, by wyrwać nas z monotonii dni, której jedynym sensem jest to, że przybliża nas do śmierci. Oglądamy coroczne zamieranie, coroczny pogrzeb świata, by zyskać pozór własnej nieśmiertelności? (…)
Czymś tam się okryłem i patrzyłem, jak się podnosi mgła, jak wstaje słońce, jak się rozwija splendor schyłku, śmierci i jesieni. Na czerwień buków, na żółknącą zieleń brzóz i burość olch, które co roku zamierają bez ostentacji. Pod niebem przesłoniętym perłową łuską chmur, przez którą raz po raz przesączało się światło z tamtej strony. Wyraziste i ostre jak w żadnej innej porze roku. Dlaczego? Żebyśmy się napatrzyli, żeby obraz wraził się na wieki w źrenicę i nerwami zawędrował do pamięci, do serca, do duszy – w co tam sobie kto wierzy. Żeby został, bo przecież z czasem, z upływem, z wiekiem zostanie jako pociecha tylko on jako dowód, żeśmy w ogóle istnieli. Po to wyświetla się nam ta jesień w glorii i jakaś hiperrealna. Pora skompresowana, intensywna jak tuż przed klęską. Z obfitością barw po lasach i ogrodach. Krew, złoto, ogień. Alchemia. Owoce w sadach i ciężkie, cieliste głowy dyń zalegające tysiącami pola.”
– Andrzej Stasiuk

„Wychodzę na zewnątrz, a zimne powietrze zaciska skórę na gołych ramionach. Lato skończyło się zbyt szybko, a niektóre liście na drzewach zaczęły już płonąć w kolorach jesieni. Kolory jesieni … taki jasny, intensywny i piękny. – Siobhan Vivian

„Listopad, myślę. Nagie drzewa, ciemność, spadanie. Bóg odwraca się do nas plecami.
Nie tylko do mnie, do wszystkich. Dobrze mi z tym. Jest w tym jakaś zimna sprawiedliwość.”
– Håkan Nesser

„Przejściowe pory roku nie są dla mnie najlepsze. Dla nikogo takiego jak ja. Obłęd lubi wracać jesienią lub przedwiośniem. Lubi niż, mgłę, ołowiane zachmurzone niebo. Budzisz się rano i masz do dyspozycji albo nieokreślony lęk, albo smutek. A czasami jedno i drugie. Chciałbym obudzić się pogodnym i uśmiechniętym lub przynajmniej obojętnym, ale jedyne, na co mogę liczyć, to wybór między trwogą a rozpaczą oraz nadzieja, że nie zwariuję do reszty.”
– Jarosław Grzędowicz

„Wiosna i jesień są nieśmiałe. Wiosna nieśmiała jak pensjonarka… Jesień niepewna swoich gasnących uroków jak przejrzała kobieta… Nie mają w sobie pychy lata, pychy bujnej rozkwitłej piękności. Dumy pięknej młodej matki… – Magdalena Samozwaniec

„Lato nie dopisało
Ale jesień dopisze –
Do wiecznych zmartwień
Wieczną ciszę… – Jan Izydor Sztaudynger

„Późnojesienny jestem tej wiosny
I jakoś bardziej zmęczony.”
– Michał Matejczuk

„Jesień to cisza przed zimą. – przysłowie francuskie

„Ot, i jesień gospodarna,
Już się zbliża uroczyście;
Poskładała złote ziarna,
Pozłociła drzewom liście. (…)
Kto pracował całe lato,
Ten z zimowej szydzi grudy:
Oh! bo jesień mu bogato,
Umie spłacić wszystkie trudy. (…)
Tylko próżniak i ladaco,
Niech nie żąda jej litości;
Bo kto z młodu gardzi pracą,
Ten na starość słusznie pości.”
– Władysław Bełza

„Większość pań domu wraz z nadejściem jesieni odczuwa atawistyczną potrzebę zamarynowania czegoś.”
– Ewa Lipniacka

„Wiosenne kwiaty to bajki, a jesienne liście to tragiczne dramaty. – Mehmet Murat ildan

„O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny.”
– Leopold Staff

„Życie zaczyna się dopiero jesienią, kiedy robi się chłodniej.”
– F. Scott Fitzgerald

„Z nadejściem jesieni dni stają się przytulniejsze. Ściśnięte pomiędzy ciemnością odchodzącej nocy a mrokiem wczesnego wieczoru są jak kartonowe pudła; od góry przykryte niskim niebem tworzą schowek.”
– Emil Marat

„… po prostu delektował się ciemnością ciszą i chłodnym wiatrem, zapachami nadchodzącej jesieni wonią czystości i drewna ja w świeżo wysprzątanym domu.”
– Lauren Oliver

„Był – jak się wyraził w jednym z wywiadów prasowych – nerwowy jak sanki jesienią.”
– Michal Viewegh

„Cały ten bałagan, który mówi raczej o ciasnocie niż niechlujstwie mieszkańców, z wolna pogrąża się w jesiennym pochmurnym zmroku, w tej przejściowej porze, kiedy zarysy przedmiotów tracą ostrość, a jeszcze nie czas zapalić światło.”
– Slobodan Selenić

„Ale teraz, popatrz przez okno, widzisz: deszcz, szaruga, żółte liście, jeden liść, dwa liście, trzy liście, dużo liści, każdy inny; tu na parapecie leży mały liść klonu, żółty; ma czerwone żyłki i jeden kącik całkiem zielony; ten stół, to łóżko, ten pokój, ta nasza rozmowa, to jest życie – owo dobro najwyższe. To jest naprawdę, to istnieje naprawdę. Chcę to chwytać, brać, starać się poznawać; wszystko, ten liść, ten stół, poznać, zrozumieć, zachować w sercu… to są drobne rzeczy, ale to właśnie jest życie. Trzeba chwytać, chwytać, chwytać… Bo to tylko naprawdę istnieje.”
– Jarosław Iwaszkiewicz

„Umiera tylko czas. Przeklęty czas. Wciąż umiera. My żyjemy. Żyjemy wiecznie. Budzisz się wiosną, kiedy usypiasz, jest jesień, a między nimi tysiąc razy powraca zima i lato.”
– Erich Maria Remarque

„Jesień, tak, pozostała jej tylko jesień. Jej, która nigdy nie poznała wiosny ani lata i nigdy już ich nie pozna. Tego co straciła nie odzyska nigdy.”
– Agatha Christie

„Każdy człowiek posiada jakieś wspomnienia rozbudzające jego najgłębsze uczucia. (…) nawet zwykły smutek jesieni atakuje go z tak dziwną mocą, jakiej by nigdy sobie nie wyobrażał w młodości, nawet zwykły szelest wiatru w liściach maranty przenika mnie teraz do głębi, i w żaden sposób nie mogę się z tego nastroju otrząsnąć, a zwłaszcza gdy siedzę sam w taki wieczór jak dziś i w takim miejscu jak to, z dojmującym bólem myślę o kruchości i nietrwałości ludzkich poczynań, które przemijają bez śladu, i wtedy coraz gwałtowniej ogarnia mnie tęsknota za tym barwnym i bogatym światem, który odszedł bezpowrotnie.”
– Jun’ichirō Tanizaki

„Już jesień, już liście spadają z jaworów,
Nastaje czas chłodnych i długich wieczorów,
Już ptak odlatuje ku ciepłej krainie.
Co było – nie wróci, co będzie – przeminie.”
– Miron Białoszewski

„(…) nigdy nie widać życia lepiej niż jesienią. Nigdy nie jest piękniejsze i nigdy nie przychodzi łatwiej zgodzić się na śmierć niż w karnawale jesieni.”
– Andrzej Stasiuk

„Zapach jabłek miał w sobie intensywność jesiennego gromu.”
– Jerzy Pilch

„Jesień wygina gałąź, jesień wygina pień. – Nicolae Petrescu Redi

„Była piękna jesień, taka jesień, kiedy jabłka mają barwę złota, a śliwki niebieskiego srebra, i jest tak ciepło, że na szyi możecie sobie zawiązać babie lato zamiast chustki. I jeszcze zrobić supeł.”
– Ota Pavel

„Jesień to są wieczory. Kiedy w słońca ostatnim promieniu szczyty gór wydają się bliskie, a wrony łącząc się w pary lub trójki zwołują się na nocleg. Lecą tam w pośpiechu. To też jest piękne. A jeszcze bardziej dzikich gęsi sznur, który wysoko zdaje się tak drobny. Kiedy już słońce zajdzie za horyzont, a wiatr się zerwie, rozdzwonią cykady – co czuję wtedy, słowem nie wypowiem… – Sei Shōnagon

„Pamiętasz, była jesień.”
– Andrzej Czekalski, Ryszard Pluciński

„Lubię jesień… Jesień jakby usprawiedliwia depresję, jesienią nie trzeba być młodym, zdrowym, aktywnym jak latem, jesienią można sobie popłakać, jesień to pora ludzi samotnych.”
– Paweł Pollak

„Nadciągnęła jesień. Wiecznie zielone rośliny nie zwróciły na to uwagi, w przeciwieństwie do platanów, które pyszniły się tysiącami złocistych liści na tle szarego jak łupek nieba.”
– Delia Owens

„To nic, to tylko jesień
przyszła już na mnie
liśćmi znaczącym szelestem.
To nic.
Będę czekał na ciebie,
jak zwykle, od zawsze
niecierpliwie tak.
Czasu brak.”
– Krzysztof Zdunek

„Jesień wszystko odmienia,
niesie smutek i łzy.
Lecz zawdzięczam jesieni,
że kiedyś kwitły bzy.”
– Jan Adam Laskowski

„Jesień przychodzi wcześnie rano, wiosna pod koniec zimowego dnia. – Elizabeth Bowen

„Liście, które jesienią spadają z drzew, chciałyby się wskazać jako przykład przemijania. Byłby to jednak zły przykład, ponieważ po kilku miesiącach drzewo wypuści nowe liście i nastanie wiosna, dokładnie taka jak była wcześniej.”
– Peter Rosegger

„(…) zbliżała się jesień i liście opadały pożółkłe, chmury zaś ciążyły jak na wieczną niepogodę i wszystkim robiło się smutno, a zwłaszcza kotom.”
– Piotr Adamczyk

„Rzeczywistość spłynęła na mnie jak jesienny deszcz, zmyła złudzenia i stworzyła kałuże, w których zaczęłam się topić….”
– Łucja Benderska

„Jesień zawsze była porą strachu. Niosła ze sobą widmo zimy.”
– George R.R. Martin

„Drzewa nie obawiają się oddawać swych liści jesienią z lęku, że mogą na wiosnę nie wrócić.”
– Ben Sweetland

„…jesień zawisła nad Krakowem, wilgotna, ciemna, jak przywiana z Kongresówki.”
– Jacek Dehnel

„Topole października to pochodnie, które oświetlają drogę na zimę. – Nova S. Bair

„Jesień to druga wiosna, kiedy każdy liść jest kwiatem. – Albert Camus

„W końcu nadeszła jesień i wtedy podjąłem decyzję. Z czegoś muszę zrezygnować: nie mogę tak dalej żyć.”
– Haruki Murakami

„Rdzawą nitką
przeplata jesień
zmęczone myśli
na kanwie pamięci – Mira Kuś

„Pory roku istnieją po to, by nigdy się nie znudzić, dlatego tak szybko o nich zapominamy. W krótkim czasie zacierają się rysy ostatniego sezonu i kolejna jesień będzie równie olśniewająca, co ostatnia.”
– Taras Prochaśko

„Gdy jesienią wieją silne wiatry od morza, drewniane domy pękają i walą się, ale palmy uginają się z wiatrem i dzięki temu mogą przetrwać wszystko.”
– Mary Alice Monroe