Rozstanie się z narcyzem

Obserwuj mnie tutaj:

Co czuje narcyz po rozstaniu ?

Rozstanie się z taką osobą, potrafi być bardzo trudne i przykre. Narcyz ma bardzo delikatne ego i takie rozstanie, może okazać się zbyt poważnym ciosem dla niego i tego, jak postrzega samego siebie. Rozstanie z narcyzem może okazać się strasznie skomplikowane i pogmatwane. Nagle z zapatrzonego w siebie egoistę zamieni się w romantyka doskonałego, byle byśmy z nim nie zrywały. Może wręcz przeciwnie, mimo że on chce być z nami i że to my zrywamy z nim, nagle się okaże, że to my jesteśmy wielce rozkochane, a to tak naprawdę on zrywa z nami. Przynajmniej tak on będzie próbował wszystko przekręcić, żeby to zerwanie nie było plamą na jego dumie.

Sytuacja może wyglądać bardzo różnie, szczególnie że siłą narcyzmu może być różna. Z tego powodu można podzielić go na dwa rodzaje. Narcyzm jawny, taki widoczny gołym okiem i narcyzm ukryty, który mniej wrzuca się w oczy, gdyż taka osoba nie jest aż tak bardzo przekonana do swojej wyższości.

Problemy po zerwaniu z narcyzem

Po zakończonym związku może się okazać, że sytuacja jest jeszcze skomplikowana. Jako że narcyzm będzie starał się utrzymać wizję siebie, którą wykreował, nasze relacje ze wspólnymi znajomymi mogą się skomplikować. Może on nawymyślać ciekawych wymówek, gdy będzie pytany, jak potoczyła się sprawa z nami. Szansa na to, że przyzna się, że to my go rzuciłyśmy, bo jest on paskudną osobą, jest prawie zerowa. Więc co w takim razie wymyśli? Może, że to stan przejściowy? Może, że to on rzucił nas i wymyśli do tego jakiś uwłaczający nam powód? Może się okaże, że my tak naprawdę, wcale z nim nie zerwałyśmy?

Co gorsza, może on próbować to urzeczywistnić. Choćby udawaniem partnera idealnego, który mógłby nam wybaczyć, gdybyśmy przeprosiły. Recz w tym, że narcyz raczej nigdy nie wybacza. Będzie on chować w sobie upokorzenie, do którego doprowadziłyśmy. Prawie każdy normalny człowiek powie ci, że z narcyzem to nawet nie warto próbować. W końcu tu nawet nie chodzi o miłość, ani nawet o ciebie. Tu chodzi o poczucie własnej wartości i posiadania kontroli.

Czy to była w ogóle miłość?

Prawdopodobnie nie. Wiele osób uświadamia to sobie dopiero jakiś czas po związku. Narcyzm prawdopodobnie nie był z nami dla miłości. O ile w przypadku skrytego narcyza można jeszcze mówić o strachu przed samotnością i odrzuceniem, gdyż często nie wierzy on we własne możliwości, a czasem nawet czuje się gorszy od innych. O tyle w przypadku narcyza jawnego, osoby, po której prawie od razu widać, że żyje w wyobrażeniu siebie, często robimy tylko za sposób podniesienia jego wartości. W dzisiejszych czasach i pewnie nie tylko dzisiejszych mężczyzna, który nie może znaleźć kobiety, często jest traktowany gorzej.

Fajtłapa tak nieporadna, że pewnie nigdy nie będzie mieć dziewczyny. Rodzice potrafią bardzo krzywo patrzeć na swojego syna z każdym kolejnym rokiem, w którym nie posiada on dziewczyny. Szczególne Ojciec, który w takich sytuacjach może nawet zacząć podejrzewać swojego syna o to, że woli chłopców. To jest uwłaczające, więc może się okazać, że jedyne, do czego służymy, to podniesienie statusu społecznego narcyza. Przez to, że narcyz nie jest w stanie dostrzec w drugiej osobie drugiego człowieka, a nie przedłużenia własnego ego, prawdziwa miłość w ich wykonaniu to cud.

Obserwuj mnie tutaj: