Filozofia Ikigai

Ikigai – japońska filozofia życia

Zgodnie z kulturą japońską wszyscy mamy Ikigai, czyli „powód do istnienie” lub „drogę do spełnienia życiowego”. Japonia jest znana z praktyk życiowych, które prowadzą do długowieczności jej mieszkańców. Wcześniejsze badania wykazały, że japońska długowieczność związana jest z praktykami żywieniowymi, jednak nowe badania filozofii japońskiej udowadniają, że spełnienie życia poprzez Ikigai jest kluczowym jej elementem. 

Ikigai składa się z czterech różnych tematów. Swoje osobiste Ikigai można odnaleźć krok po kroku, nie ma możliwości zrobienia tego od razu pod żadnym pozorem. Niemniej dzięki 4 pytaniom można rozpocząć swoją niezwykłą podróż, aby poznać swoje Ikigai. 

Co oznacza Ikigai 

Ikigai to nie tylko kolejny przewodnik po tym, jak być szczęśliwym. Ostatecznym celem nie jest szczęście – chodzi o praktykę życiową prowadzącą do spełnienia. Praktykowanie Ikigai to definiowanie celu, osobistej misji i odkrywanie swojego potencjału. Celem jest zdefiniowanie tego, co możesz najlepiej wnieść do świata, w czym jesteś dobry i co sprawia Ci przyjemność. Każdy, kto aktywnie praktykuje Ikigai, wykazuje większą samoocenę, czując, że jego obecność w świecie jest uzasadniona. 

Psychologowie wyjaśniają, dlaczego określenie naszego celu w życiu może pomóc nam w osiągnięciu satysfakcji z życia. Twierdzą, że jeśli uda nam się znaleźć nasze Ikigai, wszystko będzie łatwiejsze i przyjemniejsze. Łatwe, ponieważ będziemy ćwiczyć nasze najbardziej dostrojone możliwości. Przyjemne, bo wydaje się, że warto to robić. 

Odnalezienie swojego Ikigai? 

Są ludzie, którzy czują, że nie mogą znaleźć swoich specjalnych zdolności ani celu do spełnienia życiowego. Niektórzy doświadczają tortur podczas zwlekania się z łóżka i mozolnego podążania do nielubianej pracy. Poczucie chęci i pasji do pracy stało się tylko odległym wspomnieniem. Ludziom często trudno jest znaleźć iskierkę do swojego zawodu, a marzenie o znalezieniu Ikigai nawet nie zdążyło się pojawić. 

Filozofia japońska wymaga aby ludzie odnaleźli swoje Ikigai w swoich poprzednich działaniach. Jeśli spojrzymy wstecz, przypomnimy sobie, że jako dziecko mieliśmy do czegoś naturalną skłonność. Kiedy nadchodzi dorosłość, na naszą naturalną orientację wpływają czynniki społeczno-ekonomiczne, takie jak: co robią inni, co nasi rodzice uważają, że powinniśmy robi, co przyniesie największy dochód by uzyskać określony standard życia. 

Naturalna orientacja 

Gdy jesteśmy pogrążeni w codzienności, mamy problem z wykryciem naszych mocnych stron. Jednak istnieją cztery pytania, które mogą pomóc nam znaleźć naszą ścieżkę. Warto umieścić je w miejscach, w których będziemy często na nie spoglądać. Uczyni to z nich pewnego rodzaju kompas, który może przybliżyć nas do celu. 

Jaki jest nasz żywioł? Postrzegamy siebie bardziej jako ekstrawertyka czy introwertyka? Czy lepsze są zajęcia w grupie czy praca indywidualna? Czasami może to być mieszanka, ale warto pamiętać, aby zapisywać wszystko, co przyjdzie nam na myśl w różnych sytuacjach. 

Jakie czynności przynoszą nam przyjemność? Kiedy czas leci szybciej? Czy jest coś, co można robić aktywnie godzinami? Jaka jest czynność, w którą zaangażujemy się całkowicie i nie będziemy myśleć o niczym innym?

Co jest łatwe do zrobienia? Czy jest coś co uważamy za łatwe, a inni mają z tym problem? 

Co lubiliśmy robić gdy byliśmy dziećmi? To pytanie pomaga ustalić podstawę naszego Ikigai. Czy mocne strony są interpersonalne, intrapersonalne, logiczne, fizyczne, językowe słuchowe czy może wizualne? 

Ikigai jest punktem zjednoczenia czterech podstawowych elementów życia: pasji, powołania, zawodu i misji. Innymi słowy, gdzie to co kochamy spotyka się z tym, w czym jesteśmy dobrzy, spełnia to, co możemy cenić i za co możemy pobierać opłatę, a także spełnia to czego świat potrzebuje. Ikigai jest kompletne tylko wtedy, gdy cel zakłada służbę społeczności.