Dziecko bez ślubu

Obserwuj mnie tutaj:

Dziecko bez ślubu…

Związek, w którym pojawia się dziecko zwykle nieco zmienia swój charakter. Wiele par decyduje się wstąpić w związek małżeński po to, aby zapewnić maluchowi komfort dorastania w pełnej rodzinie i prawnie uregulować wszelkie kwestie związane z jego wychowaniem. Nie zawsze jednak rodzice czują potrzebę, aby formalizować swoją relację i mimo że mają dziecko, wciąż pozostają jedynie partnerami. Jak odnaleźć się w takim układzie i czy jest to dobry pomysł?

Czy posiadanie dziecka to dobry powód do ślubu?

Martwisz się tym, że ojciec Twojego dziecka nie widzi potrzeby abyście tworzyli prawdziwą rodzinę? Czy to, że nie macie jednego nazwiska jest rzeczywiście aż tak ważne i powoduje, że czujesz się gorsza? Samo posiadanie wspólnego dziecka nie zmusza nikogo do zawierania związków małżeńskich, a co więcej spora część par tak właśnie żyje. Dla Waszego maluszka najważniejsze jest to, że się kochacie i jeżeli uda się Wam zapewnić mu miłość i bezpieczeństwo, to z pewnością nie odczuje tego, że nie jesteście mężem i żoną.

Jak żyć bez ślubu mając dziecko?

Dręczą Cię myśli o tym, że nigdy nie założysz białej sukni i masz w pewien sposób pretensje do partnera? Jak nauczyć się żyć w takim układzie i co robić, aby oswoić się z tą sytuacją?

• Porozmawiaj z ojcem dziecka. Jeżeli rzeczywiście kwestia ślubu jest dla Ciebie tak ważna, to nie bój się jej poruszyć. Zapytaj ukochanego dlaczego nie chce abyście zostali mężem i żoną. Może nie odpowiada mu huczna ceremonia lub boi się, że coś się zmieni, kiedy założycie obrączki. Każdy problem i nieporozumienia trzeba rozwiązywać, więc śmiało podejmuj temat.
• Okaż zrozumienie. Nie obarczaj partnera winą za to, że źle się czujesz nie mając ślubu. Postaraj się zrozumieć jego argumenty i skup się na miłości do niego oraz do dziecka.
• Zaproponuj alternatywę. Możliwe, że Twój mężczyzna zgodzi się na to, abyście wrócili do tematu za jakiś czas. Pozwól mu przemyśleć sytuację i podsuń pomysł o tym, że możecie przecież urządzić niewielkie przyjęcie, a niekoniecznie wielkie wesele.
• Żyj normalnie. Skoro do tej pory byliście partnerami, to z pewnością dalej nimi jesteście. Bycie w nieformalnym związku nie jest niczym złym i nie powinno Cię przytłaczać. Rób to, co do tej pory. Być może kiedy dziecko nieco podrośnie zmienicie zdanie i zechcecie podpisać wiążące Was dokumenty.
• Nie czuj się gorsza. Bądź taką kobietą, jaką byłaś do tej pory i nie zabiegaj o uwagę mężczyzny, ani nie nalegaj na ślub. Postaw sprawę jasno i przez jakiś czas nie wracaj do tematu. Możliwe, że kiedy odpuścisz i będziesz cieszyć się życiem, on zwyczajnie sam zacznie myśleć, że jednak lepiej byłoby gdybyście byli mężem i żoną.
• Nie przejmuj się gadaniem. Babcie, mamy i inne osoby zwłaszcza z poprzednich pokoleń często dogadują i wprowadzają nerwową atmosferę między pary, żyjące bez ślubu. Nie pozwalaj na to i reaguj na każde takie zachowanie. Wkrótce rodzina zrozumie, że nie jesteś małym dzieckiem i nie mają prawa układać Twojego życia wedle swoich zasad.

Życie bez ślubu, kiedy pojawia się między Wami dziecko niewiele różni się od sytuacji, kiedy bylibyście małżeństwem. Prawne kwestie dotyczące praw ojca wobec dziecka bez problemu można uregulować nawet, jeżeli żyjecie w związku nieformalnym. Kiedy obydwoje jesteście zgodni co do tego, że dobrze Wam bez ślubu to nikt nie ma prawa tego komentować ani negować. Presja społeczna często powoduje, że ludzie biorą śluby bez przekonania i nie czują się z tym dobrze. Pamiętajcie więc o tym, że tworzycie rodzinę, nawet kiedy oficjalnie nie stanowicie małżeństwa. Łączy Was mały człowiek, któremu należy się życie w kochającej rodzinie, bez względu na to, czy mama i tata są mężem i żoną, czy też nie.

Obserwuj mnie tutaj: