Deprawacja sensoryczna

Postradać zmysły…

Mianem deprywacji sensorycznej określa się szczególny stan świadomości człowieka, w którym zostaje on niemal całkowicie odcięty od wszelkich bodźców, działających na jego zmysły. Stan ten osiągany jest w specjalnej komorze, w której człowiek unosi się na roztworze soli, uniemożliwiającym mu pełne zanurzenie. Komora ta odcina go od źródeł światła i dźwięków, wprowadzając go w stan izolacji zmysłowej, dzięki czemu jego mózg przestaje skupiać się na zbytecznych wrażeniach oraz doznaniach i zaczyna pracować w sposób trudny do przewidzenia. Jedynymi bodźcami, które odbiera człowiek w komorze sensorycznej, jest jego oddech i szum krwi w uszach. Przestaje widzieć, słyszeć, nie czuje grawitacji, temperatury powietrza i cieszy, w której jest zanurzony.

Pierwsze eksperymetny

Pierwsze doświadczenia z zakresu deprywacji przeprowadzone zostały w latach 50-tych XX wieku przez Johna C. Lilliego, amerykańskiego psychologa, który prowadził eksperymenty ze świadomością człowieka i wynalazł komorę deprywacji sensorycznej. Jego fascynacja odmiennymi stanami postrzegania świata doprowadziła do szukania metod przekraczania wrodzonych barier umysłu człowieka. Założył on, że mózg ludzki, pozbawiony wszelkich wrażeń zmysłowych, przechodzi w stan uśpienia. Doświadczenia wykazały jednak, że mózg, pozbawiony doznań, pozostaje nadal świadomy i zachodzi w nim szereg zmian w obrębie fal mózgowych, które mają wpływ na zmiany w odczuwaniu tego, co dzieje się „tu i teraz”.

Lilly opisał schemat zmian, następujących z mózgu człowieka, przebywającego w komorze deprywacji sensorycznej, którego ostatnim etapem są halucynacje wzrokowe, mogące przybierać formę wielobarwnych tuneli, fraktali czy też być czymś w rodzaju eksplozji kolorów. W tej fazie człowiek zatraca poczucie czasu i poprzez halucynacje coraz bardziej zatraca się we własnej zmysłowości.

Deprywacja sensoryczna dla wielu ludzi może być niezwykle głębokim, ale również i traumatycznym, przeżyciem. Dzięki niej mogą oni dotrzeć w głąb własnej psychiki, mierząc się ze swoimi lękami, fobiami. Co więcej, dzięki pobytowi w komorze, są w stanie przełamać je i są w stanie dotrzeć do źródła pierwotnej energii. Metoda ta, w odróżnieniu od wykorzystywania środków psychodelicznych, jest naturalna i umożliwia osiągnięcie identycznych efektów co LSD.

Skutki deprywacji sensorycznej ?

Co daje deprywacja sensoryczna? Według założeń Lilliego umożliwia zgłębienie tych pokładów świadomości, które wyzwalają w człowieku pierwotne reakcje i instynkty, dzięki czemu ułatwiają mu samopoznanie. To z kolei prowadzi do swoistego ułożenia własnego programu świadomości i modyfikację wcześniejszych wzorców zachowania. Umożliwia mu uporanie się z podświadomymi lękami i pokonanie ich. Terapia sensoryczna pomaga w osiągnięciu stanu pełnej relaksacji i wyeliminowaniu bólu oraz stresu. Ma również korzystny wpływ na koncentrację, rozwój kreatywności i jest pomocna w rozwiązywaniu problemów. Stosowana jest w medycynie alternatywnej i eksperymentach psychologicznych.