Dorosłe dzieci alkoholików

DDA – Jak sobie pomóc ?

Skrót DDA oznacza Dorosłe Dzieci Alkoholików i odnosi się również do syndromu DDA, a więc zespołu objawów i zaburzeń emocjonalnych, które są charakterystyczne dla osób, określanych jako Dorosłe Dzieci Alkoholików. Jak sama nazwa wskazuje, są to osoby, które dorastały w rodzinach, zmagających się z problemem alkoholowym i wiążącym się z nim współuzależnieniem alkoholowym. Doświadczenia życia w takiej rodzinie i związane z tym patologie, są swoistym piętnem, które odciska się na psychice człowieka na całe życie. Dzieci alkoholików wchodzą w dorosłość z pewnymi obciążeniami emocjonalnymi, które mogą utrudniać im normalnie funkcjonowanie w społeczeństwie i tworzenie relacji z innymi ludźmi.

Dorosłe Dzieci Alkoholików zmagają się z podobnymi problemami osobistymi, które wskazują na to, że współuzależnienie alkoholowe dotyczyło również ich. Co prawda, każde z nich ma swoje cechy indywidualne, lecz zmaga się z podobnymi trudnościami w dorosłym życiu, przez co możemy mówić również o syndromie DDA. Badania wykazują, że w Polsce problem ten dotyczy aż 15% dorosłych obywateli.

Jak żyć z DDA ?

Dzieci są swoistymi ofiarami rodzin, które zmagają się z nałogiem alkoholowym. Ich życie w równej mierze podporządkowane jest życiu w cieniu nałogu i osoby z nim zmagającej się, przez co tracą poczucie bezpieczeństwa i żyją w poczuciu niepewności i nieprzewidywalności. Bardzo często przyjmują postawę obronną i są zmuszane do przyjęcia na siebie jakiejś roli. Jedne z nich biorą na siebie odpowiedzialność za pijącego rodzica i przejmują na siebie obowiązki domowe. Stają się czymś w rodzaju podpory dla rodziny, przez co szybciej dojrzewają, stają się obowiązkowe i odpowiedzialne. Usuwają się niemal w cień, nie chcą sprawiać większych problemów. Choć są dziećmi, muszą opiekować się bezradnymi rodzicami i nierzadko rodzeństwem. Potrafią doskonale dostosowywać się do okoliczności, ponieważ są bardzo dobrymi obserwatorami. Starają się łagodzić różne sytuacje w domu. Inne wyładowują swoje emocje, same stwarzają problemy, nie radzą sobie z tym, co dzieje się z ich psychiką. Życie w domu z rodzicem lub rodzicami alkoholikami odbija się niekorzystnie na ich nauce, często wpadają w złe towarzystwo. Są również i dzieci, które stają się ofiarami alkoholika, wyładowującego na nich swoją agresję, stosującego wobec nich przemoc zarówno fizyczną, jak i psychiczną.

Niezależnie od tego, w jakich warunkach dorasta dziecko alkoholika, życie to odciska stałe piętno ja jego psychice. Takie dziecko czuje się odmienne, ponieważ ma świadomość, że jego rówieśnicy mają szczęśliwe i spokojne domy. Są bardzo krytyczne wobec siebie i mają problemy z odróżnianiem tego, co jest normalne od tego, co nie mieści się w ramach normalności. Często są zamknięte w sobie, zmagają się z zahamowaniami emocjonalnymi, mają tendencję do pracoholizmu. W swoją dorosłość wchodzą już z konkretnym bagażem doświadczeń, od których bardzo trudno im jest się uwolnić, jeśli nie są w stanie poszukać pomocy. Świadomość tego obciążenia jest dla nich na tyle korzystna, że podejmują walkę o siebie i decydują się na terapię.

DDA przejawia się różnymi problemami w dorosłym życiu. Dorosłe Dzieci Alkoholików mają problem z panowaniem nad swoimi emocjami, często przepełnione są gniewem, lękami, przygnębieniem i poczuciem upokorzenia. Często nie radzą sobie z poczuciem bezradności, wstydu. Często wykazują przejawy zachowania autodestrukcyjnego, krzywdzą same siebie. Nie mają pewności siebie i mają zaniżone poczucie własnej wartości. Często towarzyszy im poczucie krzywdy, niesprawiedliwości. To wszystko wpływa na styl ich dorosłego życia, ponieważ doświadczenia z przeszłości trwale odbiły się na ich emocjonalności. Mają problemy z tworzeniem więzi emocjonalnych z innymi ludźmi, z tworzeniem związków i życiem w związku. Często żyją w lęku, starają się sprostać oczekiwaniom partnera, robią wszystko, by unikać sytuacji konfliktowych. Nie potrafią zyskać poczucia satysfakcji. Zmagają się z depresją lub wręcz przeciwnie – swoje lęki wyładowują agresją wobec innych. Zdarza się, że są przewrażliwione i wpadają w skrajne stany emocjonalne.

Ich dorosłe życie często uzależnione jest od tego, co wynieśli z domu rodzinnego i we własnych związkach mogą powielać zachowania rodziców wobec siebie. Są nadmiernie obowiązkowe lub nie potrafią rozwiązywać swoich problemów, są nieporadne. Często zmagają się z poczuciem braku sensu życia, samotności. Często cierpią na zaburzenia osobowości czy też same są uzależnione.

Problem DDA jest bardzo złożony – co prawda, da się go w jakiś sposób uschematyzować, ale każde Dorosłe Dziecko Alkoholika jest również indywidualnością, jednostką i ma bagaż własnych, indywidualnych doświadczeń, z którymi weszło w dorosłe życie. Każde więc ma specyficzne dla siebie problemy i każde wymaga jak najbardziej indywidualnego podejścia, indywidualnej terapii. Każde miało nie tylko trudne dzieciństwo, ale również trudne wejście w dorosłość. Ich życie jest życiem po traumie i wiąże się z osobistą tragedią. Każde z nich musi poradzić sobie z koszmarami dzieciństwa, jeśli chce żyć normalnie. Często ich doświadczenia są bliskie PTSD, a więc zespołowi zaburzeń po stresie urazowym.

DDA nie wyklucza tego, że dziecko, dorastające w rodzinie współuzależnionej alkoholowo, nie ma możliwości prowadzenia normalnego życia. Wiele Dorosłych Dzieci Alkoholików jest w stanie poradzić sobie z trudnymi doświadczeniami z dzieciństwa samodzielnie. Tu ogromne znaczenie ma to, w jakie środowisko wejdą w dorosłym życiu. Jednak te osoby, które nie są w stanie poradzić sobie ze swoimi emocjami i problemami, powinny poszukać pomocy specjalistów, by zrozumieć samych siebie. DDA nie przekreśla ich szans na to, że mogą być szczęśliwi i zadowoleni z tego, jak będzie wyglądało ich dorosłe życie i ich przyszłość.