Chronowizor

Urządzenie do podróży w czasie

Podczas gdy wiele osób uważa Herberta Wellsa za geniusza, który wymyślił ideę wehikułu czasu w swojej powieści, niektórzy twierdzą, że ujawnił ściśle tajną zdolność. Od czasu publikacji jego powieści pojawiło się wiele książek, artykułów oraz później filmów, które przedstawiały ciekawe podróże w czasie i wymiarze wykraczające poza najśmielsze wyobrażenia. 

W 2002 roku ukazała się książka „Nowe tajemnice Watykanu” ojca Brune’a. Przedstawia ona zapomniane urządzenie do podróży w czasie, zwane także Chronowizorem. Sam Brune dowiedział się o urządzeniu na początku lat sześćdziesiątych. Osobiście spotkał twórcę chronowizora, księdza Pellegrino Ernettiego. Podczas spotkania Ernetti wyjaśnił, że żadne teorie i interpretacje nie są potrzebne, ponieważ można samemu zobaczyć prawdę. Wyjaśnił wtedy też jak działa urządzenie, pozwalając Bruneowi zarówno zobaczyć jak i usłyszeć wydarzenia z przeszłości i przyszłości. 

Pilnie strzeżona tajemnica Watykanu 

Należący do Watykanu Chronowizor, uważany jest za jedną z najpielniej strzeżonych tajemnic papiestwa. Mówi się, że urządzenie jest wypełnione trzema cennymi stopami, katodami, tarczami, dźwigniami oraz ma zdolność do wyświetlania niezliczonych wydarzeń historycznych. Chronowizor działa jak pewnien rodzaj telewizora. Rzekomo urządzenie zweryfikowało istnienie Jezusa, a także transmitowało jego ukrzyżowanie. 

Chronowizor nigdy nie mógł być zbadany, ponieważ Pellegrino Ernetti, jeden z twórców, twierdził, że musi go rozmontować aby utrzymać go z dala od rąk zła. Wielu, po tym stwierdzeniu, uważa, że chronowizor nadal istnieje, bezpiecznie ukryty w murach Watykanu. 

Wynalezienie chronowizora 

Uważa się, że chronowizor został wynaleziony w latach pięćdziesiątych dwudziestego wieku przez oddany i tajny zespół włoskich naukowców, w tym fizyków: Enrico Fermi i Pellegrino Ernetti. Ten drugi został ostatecznie księdzem, jednak Enrico Fermi jest szanowanym fizykiem, który otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Reputacja Fermiego jest na tyle wystarczająco poważna, że wielu badaczy zagłębia się w historię powstania chronowizora. Niestety nigdy nie mógł obronić swojego wynalazku ponieważ jego nazwisko zostało powiązane z tym projektem dopiero po jego śmierci. Pozostali członkowie zespołu wynalazców byli anonimowi, poza słynnym lecz niesławnym Wernherem von Braunem. Był byłym nazistowskim członkiem SS oraz cenionym naukowcem, który w swojej karierze zajmował się rakietami NASA. Von Braun również zmarł zanim jego nazwisko zostało publicznie powiązane z chronowizorem. Chronowizor mógł stanowić silny łącznik pomiędzy nazistami a Watykanem. 

Dowody na istnienie chronowizora są niewielkie, jeśli mowa o standardach naukowych. Doświadczeni badacze często zgadzają się, że podróże w czasie mogą być rzeczywistością, lecz chronowizor niekoniecznie jest dla nich wiarygodny. 

Niestety Ernetti nigdy nie podał szczegółowego planu, jak zbudowano chronowizor, ani jak działało. Jedynym wyjątkiem było tajemnicze twierdzenie, że działa ono na zasadzie „przetwarzania resztkowego promieniowania elektromagnetycznego pozostałego po licznych procesach”.