Wymarzony parnter

Wymarzony facet

Każdy z nas ma swoje własne wyobrażenie o wymarzonym partnerze. Małe dziewczynki myślą o księciu z bajki, a chłopcy marzą o spotkaniu takiej kobiety, którą będą mogli określić mianem „swojej księżniczki”. Wraz z wiekiem zmieniają się oczekiwania odnośnie tego, jakim człowiekiem powinien być nasz partner, dopisujemy kolejne cechy, jedne zastępujemy innymi. Każdy ma swoją indywidualną listę i każdy ma swoją indywidualną wizję idealnego partnera. Instynktownie szukamy człowieka, który choć częściowo spełniałby nasze oczekiwania.

Są osoby, które na pierwszym miejscu stawiają cechy fizyczne. Kobiety pragną, by ich partner był przystojny, wysoki, umięśniony, by miał określony kolor oczu czy włosów. Mężczyźni marzą, by ich partnerka wyróżniała się nieprzeciętną urodą, by miała długie nogi czy duży biust. Jedni wolną blondynki, inni brunetki.

Większość z nas jednak z czasem coraz większą wagę przywiązuje do określonych cech charakteru, jakimi powinien wyróżniać się wymarzony partner i wygląd zewnętrzny staje się sprawą drugorzędną. Mówi się, że uroda człowieka przemija z czasem, charakter pozostaje. Moja Babcia z kolei mówiła, że z ładnej miski nigdy do syta się nie najesz.

Wymarzona miłość

Większość z nas zapytana o cechy wymarzonego partnera wymienia takie zalety jak: wierność, czułość, bezinteresowność, szczerość, otwartość, dbałość o rodzinę. Pragniemy, by był to człowiek kochający, niezawodny, by miał ustabilizowaną sytuację materialną i zawodową. Pragniemy, by potrafił być dla nas oparciem, abyśmy zawsze mogli na nim polegać, by był stały w uczuciach i najlepiej byłoby, gdyby świata poza nami nie widział. Idealny partner to taki, który byłby nie tylko naszym dopełnieniem, ale który patrzyłby na świat w taki sposób jak my i cenił podobne wartości.

Ideały, ideałami, życie jednak pisze zupełnie inne scenariusze. Kiedy spotykamy osobę, która w jakimś stopniu nas urzeka, odrzucamy na bok niekiedy bardzo długą listę oczekiwań wobec wymarzonego partnera. Niekiedy jesteśmy tak zauroczeni, że akceptujemy to, co wcześniej mogłoby nam przeszkadzać w drugiej osobie. Miłość jest ślepa i nas czyni ślepymi na wady drugiego człowieka. Oczywiście, nie ma nic złego w pełnej akceptacji drugiego człowieka. Można powiedzieć, że zalety i wady dostajemy w jednym pakiecie. Nie ma też człowieka idealnego. Nie istnieje książę na białym koniu – istnieje jedynie nasze wyobrażenie o nim, a i ono zostaje później zweryfikowane przez okoliczności życiowe. Najważniejsze jest by znaleźć takiego człowieka, przy którym będziemy sobą i który swoim zachowaniem będzie dawał nam poczucie spełnienia. Ważne, abyśmy przy nim czuli się bezpieczni i by dawał nam poczucie stabilizacji życiowej. Nie musi on spełniać wszystkich naszych oczekiwań ani tym bardziej nie musi spełniać oczekiwań osób z naszego otoczenia. Pewne rzeczy da się wypracować w związku z biegiem czasu.

Tworząc wizerunek wymarzonego partnera, zachowajmy pomimo wszystko racjonalizm. Nie ma przecież ludzi doskonałym i my sami również mamy swoje wady i zalety. Wady, które w nas nasz partner będzie musiał zaakceptować. Ważne, aby było nam dobrze z partnerem i by jego obecność w naszym życiu sprawiała, że sami też chcemy być lepsi.